تاتير معماري بر تربيت كودك با استناد به آيات قرآن و ارايه راهكارهاي معماري موثر

تربيت يكي از مباحث مورد توجه اديان و مكاتب مختلف در طول قرون و اعصار بوده است. براي تربيت نيز بهترين دوران، دوران كودكي است. محيط اطراف و فضايي كه از سوي انسان ايجاد مي‌شود تاثير فراواني بر شخصيت، تيپ، رفتار و تربيت انسان و به ويژه در رده‌هاي سني پايين‌تر دارد. نوع فضا و طرز معماري منازل و اماكن عمومي، باعث تاثيرگذاري بر نوع روابط، ميزان ارتباطات و نحوه‌ي برخوردها شده است. اين نوع مناسبات خود مسايل تربيتي خاصي را در پي خواهند داشت، و از آنجا كه لازمه تربيت صحيح كودك، ياري گرفتن از قرآن و احاديث ورعايت موازين اسلامي است ، بر همين اساس، هدف مقاله‌ي حاضر بررسي ابعاد مختلف تاثيرگذاري معماري بر تربيت كودكان با استناد به آيات قرآني و روايات مي باشد. پس از تحقيق و جستجو در منابع موجود كه با روش توصيفي- تحليلي صورت پذيرفته است، ابتدا نقش معماري و به طور خاص معماري ايراني-اسلامي بر تربيت مورد بررسي قرار گرفته است. سپس روشهاي موثر تربيت (با استناد به آيات و روايات) مورد بررسي و تبيين قرار گرفته و براي هر كدام از روشهاي موجود به راهكارهاي معمارانه عملي كه مي تواند در طراحي فضاهاي كودكان مورد توجه قرار گيرد اشاره واقع شده است. در نهايت در قالب جدولي، به صورت يك دسته بندي كلي راهكارهاي متناسب فضايي با هر يك از روشهاي تربيت ارايه مي شود.