روش تدريس مباحثه؛ روشي رايج در تدريس علوم ديني

مباحثه يكي از روش هاي متداول در نظام آموزشي حوزه هاي علميه مي-باشد. اين شيوه يكي از بهترين و موثرترين روش هاي فهم عميق و فراگيري سريع علوم و معارف اسلامي است. پژوهش حاضر با هدف بهبود كيفيت آموزش به بررسي همه جانبه روش مباحثه مي پردازد. روش مورد استفاده تحليل اسنادي بوده است كه طي آن مجموع اسناد، كتب، پژوهش-ها و تحقيقات و سايت هاي اينترنتي مرتبط با موضوع مورد تحليل قرار گرفت. در اين راستا سعي شد به پنج سوال اصلي پژوهش پاسخ داده شود. يافته ها نشان داد كه؛ 1ـ مباحثه و گفتگوي علمي از چنان اهميتي برخوردار است كه برخي آن را، زنده كننده ي دل، احيا كننده ي علم و... دانسته و آن را سبب دسترسي به حقيقت علمي مي دانند. 2ـ پنج هدف اصلي براي مباحثه وجود دارد. 3ـ مهم ترين روش هاي انجام مباحثه؛ نوبتي و مبادله اي مي باشد 4ـ تقوا، داراي سطح علمي خوب، اهل مطالعه و منظم و ... از مهم ترين ويژگي هاي هم مباحث خوب مي باشند. 5ـ اين روش مانند تمام روش ها داراي معايبي است كه مهم ترين اين معايب شامل؛ زمان بر بودن و عدم تسلط مباحثه كنندگان بر مسايل علمي و برتري يابي برخي از افراد گروه مي باشد.