بررسي رابطه بين هوش هيجاني و سبك هاي تصميم گيري مديران كارخانه پلي اكريل اصفهان

Study of the Relationship Between Emotional Intelligence and Decision Making Styles of Managers of Esfahan Polyacril Company

هدف تحقيق، بررسي رابطه بين هوش هيجاني و سبك هاي تصميم گيري مديران كارخانه پلي اكريل اصفهان مي باشد. تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي همبستگي است. جامعه آماري شامل مديران كارخانه پلي اكريل اصفهان مي باشد. تعداد آنها 125 نفر است. تعداد نمونه با روش نمونه گيري تصادفي ساده برابر 93 نفر محاسبه گرديد. به منظور دستيابي به داده هاي مورد استفاده در تحقيق از دو پرسشنامه هوش هيجاني با ضريب پايايي 84/0 و سبك هاي تصميم گيري با ضريب پايايي 71/0 استفاده شد. داده ها با استفاده از ضرايب همبستگي پيرسون و رگرسيون مورد تحليل قرارگرفت. يافته ها نشان داد كه بين هوش هيجاني و سبك تصميم گيري شهودي، رابطه معنادار وجود ندارد. بين هوش هيجاني و سبك هاي تصميم گيري آني و اجتنابي رابطه معناداري وجود دارد. نتيجه تحليل رگرسيون نشان داد كه از بين سبك هاي تصميم گيري، سبك هاي عقلايي وابستگي و آني قادر به پيش بيني هوش هيجاني هستند. در انتخاب سبك تصميم گيري و ميزان هوش هيجاني بر اساس جنسيت تفاوت معناداري به دست نيامد؛ ولي بر اساس تحصيلات تفاوت معناداري مشاهده شد. همچنين نتايج نشان داد كه سابقه كار و سن، بر رابطه يين سبك تصميم گيري و هوش هيجاني تاثير دارد.