كار ويژه‌هاي دولت نبوي

The functions of the political system in the Prophet’s society

بسياري از انديشمندان سياسي، كارويژه اساسي نظام‌هاي سياسي را برقراري نظم اجتماعي و ساماندهي مطالبات اعضاي جامعه سياسي، براي رسيدن به وضع مطلوب و سعادت آن اعضا مي‌دانند. از آن‌جا كه دولت مهم‌ترين منبع تدوين قواعد، اجراي تصميمات و تخصيص ارزش‌هاي مادي و معنوي به شمار مي‌آيد، در جست و جوي ساز و كارهايي است كه امكان ايجاد نظم مطلوب را برايش فراهم سازد. اين كه نظام‌هاي سياسي در قالب چه ساختاري و بر مبناي چه نوع ارزش‌هايي امكان تحقق چنين كارويژه‌هايي را مي‌يابند، طيف گسترده‌اي از نظريه‌هاي مربوط به دولت را به وجود آورده است. آيين اسلام، مجموعه‌اي از تعاليم قدسي است كه در كلام وحي ـ قرآن ـ از طرف خداوند به پيامبر نازل گرديده است و سنت نبوي به عنوان نصّ مفسِّر، بنيادهاي آن را تشكيل مي‌دهد. پيامبر سامان سياست را در اهداف اخلاقي جست و جو مي‌كند. بدين ترتيب اخلاقي بودن و قواعد اخلاقي نزد ايشان پيش از تاسيس دولت، وجود داشته است، زيرا خداوند منشا قوانين است حال آن‌كه در رويكردهاي غير ديني، اخلاقي بودن دولت بعد از تاسيس دولت و به دنبال نياز به قواعد و قوانين ايجاد نظم اجتماعي، فراهم مي‌آيد. با تكيه بر همين بنياد معرفتي است كه دولت پيامبر اجراي كارويژه‌هاي خاصي را بر عهده مي‌گيرد؛ اين كارويژه‌ها موارد زير را شامل مي‌شود: يكم) دفاع از شريعت و ترويج آن؛ دوم) برپايي عدالت اجتماعي؛ سوم) امر به معروف و نهي از منكر؛ چهارم) كارويژه انسجام و همبستگي اجتماعي.

Many political thinkers believe that the basic function of political systems is the establishment of social order and satisfaction of the demands of the members of political societies to reach the ideal situation and the happiness of the members. Since the state is most important source of the codification of rules, enforcement of decisions, and allocation of spiritual and material needs, it searches for mechanisms which provide the ground for the establishment of the ideal order. That in what kind of structure and on the basis of what values political systems can realize such functions has resulted in a vast range of theories. Islam is a collection of divine teachings revealed to the Prophet in the form of the Qur’an and the Prophetic traditions forms its foundation. Thus, the Prophet was in search of moral goals for politics. As a result, morality was with the Prophet before the establishment of a state because Allah is the origin of all laws. But in non-religious approaches the morality of the state comes after the establishment and after the need for rules of social order. On the basis of such epistemological foundations, the Prophet’s state assumes functions such defense of Shariʹa, promulgation of Shariʹa, establishment of social order, commanding the good and prohibiting the evil, social integrity.