بررسي فرسودگي شغلي پرستاران شاغل در يك مركز تروماي سطح اول

Evaluation of Burnout Among Nurses Working in a First Level Trauma Center

چكيده مقدمه: فرسودگي شغلي مي‌تواند بركيفيت زندگي شخصي، خانوادگي و حرفه‌اي فرد تاثير گذاشته و به صورت يك مساله جدي مد‌نظر قرار گيرد. بخش‌هاي مختلف كاري يكي از عوامل تاثير‌گذار بر فرسودگي شغلي پرستاران است. هدف: بررسي و مقايسه فرسودگي شغلي پرستاران شاغل در بخش‌هاي مختلف يك مركز تروماي سطح اول. مواد و روش‌ها: اين پژوهش مطالعه‌اي مقطعي در سال1391 جامعه مورد مطالعه 214 پرستار بخش‌هاي مختلف مركز آموزشي درماني پورسيناي رشت بود. دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافي و فرسودگي شغلي Maslach، شامل سه بعد خستگي هيجاني(9گويه)، مسخ شخصيت(5 گويه) و كاهش احساس بي‌كفايتي شخصي( 8 گويه) بين پرستاران پخش شد و هر سه بعد، از دو جنبه دفعه و شدت اندازه‌گيري شد، داده‌ها پس از جمع‌آوري با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 18 و آزمون ناپارامتري كراسكال واليس با سطح معني‌داري 05/0P= تجزيه تحليل شد. نتايج: در بعد كاهش احساس كفايت شخصي بخش جراحي اعصاب بيشترين دفعه‌ها (14/36) و بيشترين شدت (76/35) و بخش دفتر پرستاري كمترين دفعه‌ها (91/44) و كمترين شدت (27/43) فرسودگي نسبت به ساير بخش‌ها را داشت. دفعه‌هاي خستگي هيجاني در تمام بخش‌ها در سطح متوسط و شدت آن در 7/77% در سطح كم بود. دفعه‌ها كاهش احساس كفايت شخصي با اين‌كه در 3 بخش(3/33%) در سطح متوسط و بقيه در سطح كم بود ولي شدت آن در 2/22% بخش‌ها در سطح زياد و در 8/77% در سطح متوسط بود. در اين بعد از لحاظ آماري دفعه‌ها و شدت فرسودگي در بخش‌هاي مختلف معني‌دار نشان داد (05/0 > P). دفعه‌ها مسخ شخصيت كم‌و‌بيش در 5/44% بخش‌ها در سطح متوسط و در 5/55% ديگر در سطح كم و شدت آن در 5/33% بخش‌ها در سطح متوسط و در 5/66% در سطح كم بود. نتيجه‌گيري: پرستاران در بعد كاهش احساس كفايت شخصي از نظر دفعه و شدت نسبت به ابعاد ديگر، فرسودگي بالايي دارند و مديران مي‌توانند با مداخله سودمند فرسودگي شغلي را كاهش داده و انگيزه شغلي را در پرستاران بالا برند.

Abstract Introduction: Burnout can affect the quality of personal, family and professional life of people and is considered as a serious problem. Different working wards is one of the effective factors of burnout in nurses. Objective: To investigate burnout among nurses working in different wards of a first level trauma center. Materials and Methods: This is a cross-sectional study in 2012. The sample size included 214 nurses working in different wards of the first level Poursina Hospital in Rasht city. Two questionnaires of demographic information and Maslach were distributed among nurses which contain 3 dimensions of emotional exhaustion (9 items), depersonalization (5 items) and reduced personal accomplishment (8 items).All three dimensions were measured based on frequency and intensity. Data were analyzed using SPSS 18 and non-parametrical Kruskal–Walli test with significance level of P=0.05. Results: This is a cross-sectional study performed in 2012. The sample included 214 nurses working in different wards of the first level Poursina Hospital in Rasht city. Two questionnaires of demographic information and Maslach were distributed among nurses, consisting of 3 dimensions of emotional exhaustion (9 items), depersonalization (5 items) and reduced personal accomplishment (8 items). All three dimensions were measured based on frequency and intensity. Conclusion: This study showed that nurses have high burnout in reduced personal accomplishment, compared to other dimensions based on frequency and intensity, and managers can reduce burnout in nurses by effective interventions and promoting motivation