اداره راه هوايي در بيماران تروماي متعدد پيش از اعزام به مركز درماني مرجع

In-Hospital Airway Management of Trauma Patients Before Transfer to Reference Trauma Center: A Prospective Study

چكيده مقدمه: مراقبت اوليه جز مهم و سرنوشت‌ساز در درمان بيماران تروماي متعدد بدحال است و امروزه در سيستم تروما عموما بررسي و درمان اين بيماران توسط پزشكان اورژانس و بر اساس الگوريتم theA.B.Cs صورت مي‌گيرد و هر چه اين برخورد درست‌تر، دقيق‌تر و سريع‌تر باشد، مرگ‌و‌مير ناشي از تروما كاهش و اعتماد مردم به اين سيستم افزايش مي‌يابد. بنابراين براي ارتقاي كيفيت مراقبت اوليه بيماران بحراني در بخش‌هاي اورژانس بايستي وضع موجود بررسي و ارزيابي شود. هدف: ارزيابي اداره راه‌ هوايي در بيماران تروماي متعدد اعزامي از 14 بيمارستان خارج از مركز استان به مركز تروماي مرجع مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، 163 بيمار با تروماي متعدد اعزامي از مراكز درماني سراسر استان به بيمارستان پورسيناي رشت كه دچار كاهش سطح هوشياري (معيار كماي گلاسكو GCS ) كمتر از ده بودند از نظر نحوه اداره راه هوايي، حفظ بي‌حركتي ستون مهره‌هاي گردني، درصد اشباع اكسيژن خون، مسافت طي شده، و ... بررسي و نتايج خام با شاخص‌هاي آماري توصيفي تفسير شد. نتايج: در يك دوره شش ماهه، 163 بيمار مولتيپل تروما و تروماي ايزوله و شديد سر وارد مطالعه شدند از اين تعداد 87 درصد (141 نفر) مرد و 13 درصد (22 نفر) زن بودند. ميانگين سني و انحراف معيار بيماران 9/19 ± 2/38 ساله و ميانگين سطح هوشياري بر اساسGCS بيماران27/2 ± 06/6 بود. از 163 بيمار ترومايي بدحال، لوله‌گذاري تراشه در 2/58 (95 بيمار) درصد انجام شده بود و سايرين بدون داشتن راه هوايي باز و مطمين اعزام شده بودند. در زمينه بي‌حركتي مهره‌هاي گردني نيز تنها در 4/57 درصد بيماران (93 بيمار) كلار گردني گذاشته شده بود. ميانگين درصد اشباع اكسيژن خون بيماران اعزامي بدون لوله تراشه 47/8 ± 84 درصد و در مقابل در بيماران داراي لوله تراشه 48/4± 48/92 درصد اندازه‌گيري شد.نوع برخورد و اقدام درماني انجام شده با پروتكل‌هاي استاندارد جهاني تفاوت چشمگيري داشت. نتيجه‌گيري: به‌رغم تاكيد A.T.L.S در مورد برقراري سريع راه هوايي باز و مطمين در بيماران مولتيپل تروماي بد‌حال و با سطح هوشياري پايين در شرايط پيش بيمارستاني و داخل بيمارستاني، مطالعه ما نشان داد كه پزشكان شاغل در بخش‌هاي اورژانس مراكز درماني، الگوريتم the ABCs را در رسيدگي به بيماران با تروماي متعدد بدحال رعايت نمي‌كنند.

Abstract Introduction: Definitive airway control by endotracheal intubation (ETI) is standard of care in pre-hospital airway management and inadequate airway management is a major contributor to pre-hospital and in-hospital morbidity and mortality. Objective: The purpose of this study was to evaluate the success rate of airway management interventions in the multiple trauma patients, befor inter hospital transfer. Materials and Methods: In a descriptive, cross sectional study, conducted over six months, we evaluated airway interventions (Endotracheal Intubation) and cervical spine immobilization performed by emergency physician providers in multiple trauma and isolated severe traumatic brain injury patients who were transferred to Poursina trauma hospital. Results: we analyzed 163 consecutive trauma patients transferred after early care in level lll&lV trauma centers to Poursina trauma hospital. Mean age in years was 37.81.Sex distribution (male to female) was 141:22. The average study GCS score for trauma patients undergoing emergency tracheal intubation was 6/06±2/27; however, the GCS score varied across its spectrum. Airway was not secure in 41/8% of the cases, while more than 42/6% of the patients did not have their cervical spine immobilization. Conclusions: A.T.L.S(Advanced Trauma Life Support) emphasizes the ABCs mnemonic, early and adequate airway management and ventilation are lifesaving interventions and major contributors to reduce morbidity and mortality in trauma patients. Results of this study suggest that those emergency clinicians whose duties include in-hospital airway management should regularly attend courses on airway management. Conflict of interest: non declared