دانش بومي؛ گامي به سوي بوميسازي توسعهي روستايي و توانمندسازي روستاييان

Indigenous Knowledge: A Step Toward Localization Rural Development and Empowerment of Villagers

توسعهي روستايي بايد با شرايط محيطي، فرهنگي و اجتماعي يك جامعه سازگار باشد. تحقّق توسعهي روستايي گامي در جهت خودكفايي و بهبود وضعيت جامعه روستايي است . بنابراين توجه به زمينههاي بومي لازم است. مقالهي حاضر يك مطالعهي بنيادي و كتابخانهاي براي معرفي دانش بومي بهعنوان بستري مناسب براي بوميسازي توسعهي روستايي است و به اين موضوع پرداخته شده كه با مّد نظر قرار دادن دانش بومي و ويژگيهاي آن مانند كلنگر، انباشتي، پويا و عجين با فرهنگ يك قوم و نيز كاربرد عملي آن نه تنها توسعهي روستايي منطبق با شرايط محلي يك اجتماع است بلكه ميتوان به توسعهاي درونزا دست يافت. روستاييان نيز در سايهي ارايهي دانش و تجارب خود ميتوانند از نتايج توسعهاي همه جانبه بهرهمند شوند، ضمن اينكه به توانمندسازي روستاييان بهجاي وابستگي صِرف ميانجامد، در آنان احساس امنيت، كارآمد بودن، اثرگذار بودن، ارزشمند بودن و برخورداري از حق انتخاب ايجاد ميشود

Rural development should be compatible with environmental conditions, social and cultural aspects of a society. Rural development is a step towards self-sufficiency to improve the rural community. Therefore it is necessary to pay attention to the domestic context. This paper is a fundamental study and library in order to introduce indigenous knowledge into a relevant context for rural development and localization and in this regard to consider indigenous knowledge and its characteristics such as holistic, cumulative, dynamic and intertwined with the culture of a nation and its practical application. Not only rural development adapt with local conditions, but also a community can achieve inner development. Villagers in the shadows of offering their knowledge and experiences can benefit from the comprehensive development. Besides it leading to empowerment of rural people rather than mere reliance on, they feel safe, effective, to be effective, worthwhile and having a choice is created.