تحليل تاثير عملكردهاي محله اي بر رفتار سفر شهروندان (مورد مطالعه: شهر رشت)

كي از پيامدهاي ضعف عملكردهاي محله اي در سازمان فضايي شهرها، تغيير رفتار سفر شهروندان از محل سكونت به ساير مناطق شهر براي تامين نيازهاي روزمره است كه استفاده از خودروي شخصي و مالكيت آن را به يكي از ضرورت هاي زندگي شهري تبديل كرده است. شهر رشت نيز در سال هاي اخير با مالكيت بيش از حد وسايل نقليه شخصي، از اين مسائل شهري دور نبوده است و حوادث ترافيكي بالا، انتشار آلاينده ها، افزايش زمان و هزينه سفر را درپي داشته است. در اين راستا، تحليل كاركردهاي عمده محله اي، مكان يابي آنها و تخصيص بهينه فضاي شهري به كاربري هاي مورد نياز با در نظر گرفتن استانداردها براي دسترسي آسان به خدمات شهري، از اهداف و ضرورت هاي اساسي برنامه ريزي شهري است كه مي تواند رفتار سفر شهروندان را به شدت تحت تاثير قرار دهد. هدف اين مقاله، تحليل ميزان اثرگذاري عملكردهاي محله اي و شكل شهر رشت بر رفتار سفر شهروندان است. اين پژوهش از نوع كاربردي ـ توسعه اي است كه به روش پيمايشي انجام گرفته است. جامعه آماري آن كليه شهروندان شهر رشت است كه به كمك جدول مورگان حجم نمونه 382 نفر تعيين شد. شيوه نمونه گيري براي شناسايي نمونه ها خوشه اي است. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات، براي تعيين ميزان رابطه معناداري بين متغيرها، از آزمون آماري ناپارامتريك دو متغيره تااو بي. كندال در قالب جداول دو بعدي در نرم افزار SPSS استفاده شده است. يافته هاي پژوهش حكايت از رابطه معنادار بين كمبود و توزيع نامناسب كاربري هاي تجاري، تفريحي، آموزشي و ورزشي در سطح محلات شهر رشت و فراواني سفرهاي درون شهري، براي دسترسي و استفاده از خودروي شخصي دارد.