رابطه اختلالات اضطرابي با كيفيت زندگي در بيماران ديابتي نوع دو

Relationship between Anxiety Disorders and life Quality in Type Two Diabetic Patients

زمينه و هدف: ديابت با عوارض مزمن بيشماري همراه است، اما آنچه دراين ميان كمتر مورد بررسي قرار گرفته ابتلا به بيماري هاي اضطرابي مي باشد. در اين مطالعه رابطه اختلالات اضطرابي با كيفيت زندگي در بيماران ديابتي نوع دو مورد مطالعه قرار گرفته است. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي- تحليلي و مقطعي روي 330 فرد ديابتي واجد شرايط مراجعه كننده به كلينيك تخصصي ديابت مركز آموزشي درماني پنجم آذر انجام شد. نمونه ها در مدت شش ماه و با روش نمونه گيري منظم با فاصله نمونه گيري 3 انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه دموگرافيك، سنجش اضطراب با پرسشنامه استاندارد بك و كيفيت زندگي با پرسشنامه كوتاه 26 سوالي سازمان بهداشت جهاني جمع آوري شد. داده ها با آزمون آماري مربع كاي و ضريب همبستگي پيرسون آناليز شد. سطح معني داري 05/0 در نظر گرفته شد. يافته ها: در اين تحقيق 45/35 درصد جمعيت مورد مطالعه مرد و 54/64 درصد زن بودند. درخصوص كيفيت زندگي كلي 3/37 درصد كيفيت زندگي نامطلوب،5/55 درصد مطلوب و5/5 درصد بسيار مطلوب گزارش كردند كه بين اختلالات اضطرابي باكيفيت زندگي رابطه معنادار معكوس برقرار بود(001/0P > ). از ميان متغيرهاي مورد بررسي تنها بين متغير «سابقه ابتلا به بيماري هاي ديگر» و كيفيت زندگي رابطه آماري معناداري برقرار بود (005/0P?) ولي ميان ساير متغيرها رابطه آماري معناداري وجود نداشت. نتيجه گيري: بروز اختلالات اضطرابي در بيماران ديابتي مي تواند به عنوان فاكتور اثرگذار منفي بر حيطه هاي كيفيت زندگي اعمال اثر كند؛ لذا شناسايي درمان و پيشگيري اين اختلالات موجب بهبود كيفيت زندگي مي شود.

Background and Objective: Diabetes may lead to several chronic complications but less was studied about anxiety disorders. Thus, we aimed to evaluate the association between anxiety disorders and the quality of life (QOL) in diabetic type two (DMT2) patients. Material and Methods: This descriptive- analytic study was conducted on 330 DMT2 patients referring to panje Azar hospital in Gorgan, Iran. The Data was collected via systematic sampling in six months using demographic checklist, Beck Anxiety Inventory & WHO QOL-BREF questionnaire , and analyzed by Chi square test and Pearson correlation coefficient (P ?0.05). Results: The participants were both males (35.45%) and females ( 64.54%) . The overall quality of life was reported unsatisfactory in 37.3%, satisfactory in 55.5% and highly favorable in 5.5 % of the participants. There was an inverse correlation between QOL and anxiety disorders (P ?0.001), and the only variable having significant correlation with QOL was previous coexisting disorders (P?0.005) . Conclusion: Anxiety disorders in DMT2 patients can have negative effect on quality of life. Hence, early diagnosis, treatment and prevention may result in improving quality of life.