آشنايي با الگوريتم توموگرافي محلي لوتوس (LOTOS)

در اين مقاله الگوريتم توموگرافي محلي لوتوس بر روي داده هاي محلي زاگرس اعمال شده و مزيت هاي اين كد نسبت به الگوريتم هاي موجود ديگر مورد بررسي قرار گرفته است. علاوه بر آن، بر پارامترهاي كليدي، روش انتخاب بهينه آن‌ها و روش هاي راست آزمايي نتايج توموگرافي تاكيد شده است. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه فاصله گره ها و ابعاد سلول ها با در نظر گرفتن چگالي پرتو تعيين‌شده و ناهنجاري-هاي غيرواقعي ناشي از تمركز پرتوها به حداقل مي رسد. اين الگوريتم با به‌كارگيري روش رديابي خمشي قابليت بازسازي مسيرهاي پرتو ناشي از توزيع سرعت هاي با شكل پيچيده مانند ورقه فرورونده در مناطق فرورانش را دارا است. تعيين محل در اين الگوريتم به روش جستجو در شبكه و احتمالاتي بوده و به همين دليل نتايج توموگرافي نسبت به روش هاي معمول كمتر به تعيين محل اوليه حساس است.