مهندسي تمدن اسلامي از منظر سيد منيرالدين حسيني الهاشمي

Engineering the Islamic Civilization from Sayyed Monir al-Din al-Hossayni al-Hashemi

در انديشه تمدني سيد منير الدين حسيني الهاشمي، تمدن بستر‌ساز ارتباط انسان با جامعه و طبيعت است و لازمه اين ارتباط حضور تمدن هم در نحوه تاثير انسان و جامعه بر طبيعت و هم در نحوه تاثير طبيعت بر انسان و جامعه است. البته مناسبات و ابعاد حيات اجتماعي آن‌گاه وصف تمدني مي‌يابند كه نهادينه شده باشند. اسلامي‌بودن تمدن به معناي جريان روشمند دين در تمامي حوزه‌هاي حيات تمدني ـ اجتماعي بشر است. نظام مفاهيم (مفاهيم بنيادي، راهبردي و كاربردي)، ساختارهاي اجتماعي، محصولات تمدني (كه بر اساس آن جريان نياز و ارضا مديريت مي‌شود)، زيرساخت اساسي يك تمدن است كه بر اساس آن اخلاق اجتماعي و سبك زندگي شكل مي‌گيرد. تمدن مادي غرب اگرچه توانسته است مبتني‌بر مباني و اهداف خود لوازم تمدني خود را شكل دهد، ولي به‌دليل جهت‌گيري مادي‌اش تمدني رو به افول است. بر اساس انديشه تمدني سيد منيرالدين، به‌منظور تحقق تمدن اسلامي مي‌بايست مبتني بر مباني، آموزه‌ها و اهداف اسلام ناب هم به شبكه علوم و هم به ساختارها و هم فراورده‌هاي تمدني دست يافت. بر اين اساس در شبكه علوم اسلامي كه هسته تمدن اسلامي است، دستيابي به سه ‌لايه از دانش‌هاي راهبردي و كاربردي ضرورت دارد كه در هماهنگي نظري كامل بايد زير‌ساخت نظري تمدن اسلامي را تمام كنند. اين سه‌لايه نظري فقه سرپرستي، علوم اسلامي كاربردي و مدل‌هاي اسلامي اداره جامعه هستند.

In the civilizational thoughts of Sayyed Monir al-Din al-Hossayni al-Hashemi, civilizations provide the grounds for the relation between a human person and the society as well as nature, and this relation requires the presence of the civilization both in the way humans and socities affect the nature and the way the latter affects the former. Of course, relations and dimensions of a social life can only count as civilizational when they are institutionalized. For a civilization to be Islamic is for the religion to systematically be present in all areas of the civilizational-social life. A system of concepts (fundamental, strategic and practical concepts), social structures, and civilizational products (according to which the need-satisfaction process is manipulated) are the essential infrastructures of a civilization according to which social ethics and the style of life are formed. Though the Western materialist civilization has managed to form its civilizational requirements on the basis of its foundations and purposes, it is doomed to fail because of its materialist tendencies. According to Sayyed Monir al-Dinʹs civilizational thoughts, in order to realize the Islamic civilization we have to acquire a network of sciences as well as civilizational structures and products on the basis of foundations, doctrines and goals of Islam. Accordingly, in the network of Islamic sciences—which is the core of the Islamic civilization—we need to acquire three layers of strategic and practical sciences, and they have to exhaust the theoretical infrastructure of the Islamic civilization with perfect theoretical harmony. The three theoretical layers are the jurisprudence (fiqh) of guardianship or patronage, applied Islamic sciences, and Islamic models of managing the society