مسيوليت هاي دولت مردم سالار درباره مشاركت سياسي مردم از منظر قرآن

The Responsibility of Democratic Government Pertaining to the Political Cooperation of People in View of Holy Quran

حكومت به مثابه امر جامعه‌شناختي پديده‌اي ارتباطي است كه از ارتباط فرمانروايان و فرمانبرداران تشكيل شده است. از منظر ديني دو طرف اين رابطه داراي حقوق و تكاليف مشخص‌اند. تا كنون به حقوق فرمانروايان و تكاليف مردم بيش از حد توجه شده و در مقابل از حقوق مردم و مسيوليت‌هاي حاكمان غفلت گرديده است. از منظر قرآن حكومت از امور مشترك است و مردم مانند حاكم در آن سهيم‌اند و درنتيجه به‌اندازه‌اي كه شراكت مردم در فرايند تصميم‌سازي‌هاي سياسي تضمين گردد، به همان اندازه حكومت مشروع، وگرنه غيرشرعي خواهد بود. در راستاي اثبات فرضيه با طرح جامعه آرماني قرآني كه در آن مردم نه عوام كه بالغ‌اند، نه بي‌سواد كه آموزش ديده‌اند، نه جاهل كه عاقل‌اند، نه درجه‌بندي شده كه برابرند، كارشان با تعاون و همياري و ولايت همگاني بر همديگر پيش مي‌رود، تلاش كرده‌ايم با استخدام هفت قاعده و نظريه و تمركز بر آيه شورا در سوره آل عمران درباره حقوق سياسي مسيوليت‌آفرين براي دولت و فرمانروايان ديني بحث كنيم. نتيجه نهايي اين است كه حكومت‌هاي مردم‌سالار امروز كه در آن مشاركتِ فعالانه مردم در عرصه سياسي تسهيل گشته است، از حكومت‌هاي ديگر كه كمترين زمينه براي استيفاي حقوق سياسي مردم وجود دارد، مشروعيت بيشتري برخوردارند و هرگونه توافق در زمينه تضمين حقوق سياسي مردم در خصوص امكان مشاركت بيشتر آنان در فرايندهاي تصميم‌سازي، براي حاكم از لحاظ قانوني و شرعي الزام آور است.

Government as a sociological and a cooperative phenomenon takes in the relationship of commanders and obedients. In religious view, the two parts of this relationship are of determined rights and assignments. Up to now, it has been deeply concentrated on the rights of commanders and the duties of people, and conversely it has been ignored the rights of people and rulers’ responsibilities. In view of Holy Quran, government is of common affairs and people as rulers are shared with it. Accordingly, the government is regarded legitimate provided that the contribution of people in the process of political decision making is guaranteed, if not it is deemed to be illegitimate. In line with the approval of the hypothesis through the model of Qur’anic and ideal community in which people are mature, literate, prudent, equal and not classified, and they live through the cooperation, co- assistance and public Wilayat, it has been endeavored to discuss the responsibility making political right of religious government and commanders by taking advantage of seven principles, theories and concentrating on the verse of Showra-consultation- within the chapter of Aal e- Emran. It is concluded that the present democratic governments, in which the active cooperation of people in the political domain has been facilitated, are considered more legitimate than the other ones, in which there is the least ground towards taking the political rights of people, and any kind of agreement with the guarantee of political right of people concerning the more possible contribution of them in the process of decision making is legally and legitimately required on behalf of the governor.