تبيين نابرابري هاي آموزشي و ارائه مدل توسعه آموزشي به منظور آمايش و نيل به عدالت آموزشي مورد شناسي: مناطق آموزشي استان آذربايجان غربي

پژوهش حاضر با هدف تبيين نابرابري هاي آموزشي مناطق 24 گانه آموزش وپرورش استان آذربايجان غربي با استفاده از تحليل شاخص هاي آموزشي انجام گرفته است. تحقيق حاضر توصيفي- تحليلي است و جامعه آماري، مناطق 24 گانه آموزش وپرورش استان آذربايجان غربي است. شيوه جمع آوري آمار و اطلاعات به صورت اسنادي است. در تجزيه و تحليل داده ها از مدل هاي تاپسيس، ضريب پراكندگي، تحليل رگرسيون، تحليل مسير و شبكه هاي عصبي استفاده شده است. نتايج رتبه بندي مناطق با استفاده از تكنيك تاپسيس نشان مي دهد كه بين مناطق آموزشي استان نابرابري وجود دارد و از 24 منطقه آموزش وپرورش استان آذربايجان غربي منطقه بوكان به عنوان برخوردارترين و منطقه صوماي برادوست به عنوان محروم ترين مناطق آموزش وپرورش استان آذربايجان غربي هستند. با استفاده از مدل ضريب پراكندگي براي اندازه گيري نابرابري معلوم مي شود بيشترين ميزان نابرابري با 0.828 در شاخص هاي دانش آموزي و كمترين ميزان نابرابري با 3/0 در شاخص هاي پيشرفت تحصيلي بوده است. براساس نتايج تحليل مسير شاخص هاي امكانات دانش آموزي داراي بيشترين و شاخص هاي امكانات فيزيكي داراي كمترين تاثيرات بر نابرابري مناطق آموزش وپرورش استان آذربايجان غربي بوده اند. نتايج پيش بيني با استفاده از شبكه عصبي نيز نشان مي دهد، بيشترين تاثير را بخش شاخص هاي اقتصادي و كمترين تاثير را شاخص نيروي انساني در پيشگويي نابرابري مناطق آموزش وپرورش استان آذربايجان غربي داشته اند.