عوامل ايجادكننده‌ي كچلي ناخن در افراد مراجعه‌كننده به بيمارستان رازي تهران در سال‌هاي 1389 و 1390

Causative agents of tinea unguium in Razi Hospital, Tehran, Iran in 2010 and 2011

زمينه و هدف: كچلی ناخن يك بيماری شايع با انتشار جهانی است. اين بيماری بيشتر در بالغين ديده می‌شود و سيستم ايمنی بيمار نقش مهمی در ايجاد آن دارد. در ميان عوامل درماتوفيتی، ترايكوفيتون روبروم و ت. اينترديجيتال از شايع‌ترين عوامل ايجادكننده‌ی اين بيماری هستند. هدف از انجام اين مطالعه، بررسی فراوانی عوامل ايجادكننده‌ی كچلی ناخن در مراجعان به آزمايشگاه قارچ‌شناسی بيمارستان رازی تهران بود. روش اجرا: در اين مطالعه‌ی مقطعی، 700 نمونه ناخن ديسترفی‌شده از طريق انجام آزمايش مستقيم و كشت مورد بررسی قرار گرفتند. برای آزمايش مستقيم نمونه‌ها با هيدروكسيد پتاسيم 20% بررسی شدند. هم‌چنين، نمونه‌ها روی محيط سابورو دكستروز آگارحاوی كلرامفنيكل و سيكلوهگزاميد (Scc) كشت داده شدند. برای شناسايی انواع درماتوفيت‌ها از آزمايش‌های تكميلی استفاده شد. برای نمايش فراوانی و فراوانی نسبی درماتوفيت‌ها در گروه‌های مختلف از جدول و برای تحليل آماری داده‌ها از آزمون‌های مربع كای و دقيق فيشر استفاده شد. يافته‌ها: در اين بررسی، در 53 مورد از 700 نمونه ناخن مشكوك به كچلی ناخن (6/7%)، درماتوفيت جدا شد كه 38 مورد آن مربوط به مردان بود. شايع‌ترين شكل بالينی در اين مطالعه، شكل زير ناخنی انتهايی (DSO) Distal Subungual Onychomycosis (2/79%) بود. شايع‌ترين درماتوفيت جداشده، ت. اينترديجيتال با 6/39% و پس از آن، ت. روبروم با 7/37% بود. از 53 درماتوفيت جداشده 47 مورد مربوط به ناخن‌های پا، 4 مورد مربوط به ناخن‌های دست و 2 مورد مشتركاً مربوط به ناخن‌های دست و پا بود. نوزده نفر از بيماران مبتلا به كچلی ناخن، به بيماری‌های زمينه‌ای نيز مبتلا بودند كه بيش‌ترين بيماری زمينه‌ای مشاهده‌شده در اين بررسی، بيماری قلبی ـ عروقی (3/26%) بود. نتيجه‌گيری: كچلی ناخن يك بيماری با انتشار جهانی است، بنابراين شناخت ميكروارگانيسم‌های ايجادكننده و عوامل مستعدكننده‌ی اين بيماری برای اداره‌ی بهتر بيماران لازم است.

Background and Aim: Tinea unguium is a common disease with worldwide distribution most commonly seen in adult patients. Trichophyton rubrum and T. interdigital are the most common causes. The aim of this study was to investigate the frequency of tinea unguium causative agents in a referral dermatology hospital in Tehran, Iran. Methods: This cross sectional study was conducted in 2010 and 2011 on clinically suspicious patients for tinea unguium referred to the Mycology Laboratory, Razi Hospital, Tehran, Iran. Samples from 700 patients were examined using direct smear microscopy and culture. Direct microscopic examination of the specimens was carried out using 20% potassium hydroxide solution. The specimens were cultured on Sabourad dextrose agar culture media containing chloramphenicol and cyclohexamid (Scc). For identifying the species of dermatophytes, complementary tests were used. Frequencies and relative frequencies were demonstrated in tables and chi-square and Fisherʹs exact tests were used to investigate any association between the categorical variables. Results: Of 700 dystrophic nail samples, 53 samples (7.6%) were positive according to both direct examination and culture. Thirty-eight patients were males. The most common clinical type was distal subungual onychomycosis which was observed in 79.2% of cases. The most frequent detected dermatophyte species. was T. interdigital (39.6%) followed by T. rubrum (37.7%). Forty-seven patients had tinea unguium on their toe nails, 4 patients on their finger nails, and 2 patients had it on both finger and toe nails. Nineteen patients had underlying diseases, and the most common underlying disease was cardiovascular disease (26.3%). Conclusion: Tinea unguium is a disease with worldwide distribution and identifying the causative agents and predisposing factors are necessary for better management of the patients.