كاربرد مدل‌سازي آماري و آناليز ارزش حاصله براي مساله موازنه زمان-هزينه در محيط فازي

مساله موازنه زمان و هزينه، يكي از مسايل مهم درحيطه برنامه‌ريزي پروژه است. هيچ يك از مطالعات پيشين در اين زمينه به بررسي امكان ادغام مساله موازنه زمان-هزينه با عملكرد پروژه هنگام اجراي آن به منظور ارايه يك مدل يكپارچه براي كنترل و برنامه‌ريزي پروژه در تمام طول اجراي آن نپرداخته است. مدل ارايه شده در اين مقاله به ارايه يك ساختار كنترلي جديد مي پردازد كه شامل برنامه‌ريزي پيش از شروع پروژه، كنترل عملكرد اين برنامه ريزي در فاز اجرا به منظور بررسي ضرورت برنامه‌ريزي دوباره و در نهايت، ارايه راهكاري براي برنامه‌ريزي دوباره پروژه است. در مدل ياد شده ر براي هر فعاليت چندين انتخاب وجود دارد و اين انتخاب‌ها مسيرهاي متفاوتي براي اجراي پروژه به وجود مي-آورند. براي هر انتخاب از فعاليت‌ها، زمان وهزينه به صورت فازي در نظر گرفته شده‌اند. بهترين مسير اجراي پروژه با توجه به زمان و هزينه اجراي پروژه در مسيرهاي متفاوت، انتخاب مي گردد. در ادامه، از روش مديريت ارزش حاصله براي كنترل شاخص‌هاي عملكردي پروژه، همچون زمان وهزينه و از روش آماري براي پيش بيني وضعيت آينده شروع آن به زمان اجراي آن انتقال مي دهد. نتايج به دست آمده از اين مدل مي‌تواند وضعيت پروژه را در آينده پيش بيني نموده، نياز آن به برنامه‌ريزي دوباره را مشخص و نحوه برنامه‌ريزي دوباره را تعيين كند.