وقف پول در فقه اماميه و مذاهب چهارگانه اهل‌سنت

Endowment of Money in Imamiyya Jurisprudence and the Four Sunni Schools of Law

در متون اسلامي وقف پول بيشتر به عنوان «وقف درهم و دينار» بوده؛ زيرا پول در دوره هاي اوليه اسلامي، منحصر در همين دو مورد مي شده است. تعريف ارايه شده از سوي فقها براي وقف، موجب شده تا وقف منحصر به اعياني شود كه انتفاع از آنها موجب تلف در آنها نباشد و نتيجه آنكه گسترش دايره وقف و تجهيز بسياري از داراييها در غالب آن ناممكن شده است. امروزه با توجه به ماهيت اعتباري پولها، اين سوال مطرح مي شود كه آيا وقف پول مشروع است؟ در ميان فقهاي مذاهب اماميه و اهل سنت، برخي از فقيهان امامي، حنبلي و شافعي و اكثر فقهاي حنفي وقف پول را جايز مي دانند. همچنين عموم فقهاي مالكي با وقف پول به طور مطلق موافق هستند. از ادله اين فقها مي‌توان به اين موارد اشاره نمود: يكسان بودن حكم وقف با قرض و اجاره پول، وقف ماليت پول، عدم منافات بين وقف پول و بقاي آن، بناي عقلا و اطلاق ادله و غيره. در اين نوشتار به اين ادله پرداخته مي شود.

In Islamic texts, endowment of money has appeared, mostly in the form of the "endowment of dirham and dinar" because money in the early Islamic era has been confined to these two types. The definition provided by the jurists for Waqf (religious endowment) caused to dedicate some important things whose advantage do not waste them. And thus, expanding the circle of Waqf and equipping many assets in its frame have been impossible. Due to the Contractual Nature of money, this question is raised: "Is endowment of money legitimate" Some Imami, Hanbali and Shafiʹi and most of the Hanafi jurists, among the community of Shiʹite and Sunni scholars, have permitted the endowment of money and many of the Maliki jurists have agreed absolutely with this issue. These reasons can be cited by the jurists; being the same sentence of Waqf with loan and hire of money, endowment of moneyʹs capable of being owned, no contradiction between endowment of money and its remaining, Wise peopleʹs view and applying its reason, etc. In the article, we write about it.