زبان و تصوير در تعبيرات قرآني قصايد عربي سعدي

An Analysis of Language and Images in Qurʹʹanic Expressions of Saʹʹdi’s Arabic Odes

تحليل قصايد عربي سعدي و تبيين ساختار زباني شاعر در تصاوير قرآني موجود در اين قصايد، محور اصلي مقاله حاضر است كه با توجه به جايگاه رفيع سعدي در عرصه ادبيات ايران و جهان، تبيين شاخصه هاي اصلي زبان تصويري او در راستاي اثبات تسلط شاعر بر زبان قرآن و شعر عربي ضرورت مي يابد. از آن جايي كه رويكرد زبان و تصوير در اشعار سعدي با زير ساخت تاثيرات شاعر از قرآن، كار نشده است لذا در اين مقاله در صدد پاسخگويي به سوالات زير هستيم: اول اين كه جايگاه آيات قرآني در قصايد عربي سعدي چگونه است؟ و ميزان ابيات تصويري و غير تصويري شاعر در چه حدي است؟ ديگر آن كه صور خيال در ابيات قرآني سعدي چه ويژگي هايي دارد؟ و كانون مركزي تصوير در اين ابيات چيست؟ بيان نحوه تقابل و تعامل، پيوند و مجاورت واژگان قرآن در نگاه تصويري شاعر، از رويكردهاي ديگر مقاله حاضر است.

This article is an attempt to provide an analysis of Saʹdiʹs Arabic odes and a description of the language structure in the Qurʹanic images in those odes. Due to the exalted status of Saʹdi in both Iranian and world literatures, elucidating the main features of his illustrative language to prove his mastery of the Qurʹanic language and Arabic poetry deems necessary. Because no previous has taken a language and images approach to Saʹdiʹs poetry on the basis of the influence of the Qurʹan on him, the present study tries to provide answers to the following questions: First, what are the impact and position of the Qurʹanic ayahs in Saʹdiʹs Arabic odes? Second, what are the portions of image and non-image couplets in his poetry? Third, what are the characteristics of figures of speech in his Qurʹanic couplets? And fourth, what is the central focus of image in those couplets? Additionally, explaining how, in Saʹdiʹs image perspective, Qurʹanic words contrast, interact, connect and collocate is another approach adopted in this study.