تفسير الميزان و قرايات غيرمتداول

The Qur’an Commentary of Al-mizan and Uncommon Recitations

علّامه طباطبايي در الميزان در مواردي معدود، قراياتي غيرمتداول را به عنوان قرايت اصيل قرآني ترجيح داده است. شناخت تفصيلي اين موارد مقدمه اي است براي طرح پرسش هايي درباره برخي مباني قرآني ايشان؛ پرسش هايي برآمده از احساس تعارض ميان اقدام فوق با پذيرش برخي مباني اجماعي يا مشهور طايفه اماميه درباره قرآن؛ از جمله: 1. وحدت نص و قرايت قرآن؛ 2. لزوم تواتر براي اثبات قرآن؛ 3. مصونيت قرآن از تحريف؛ 4. عدم حجيت قرآيات. اين مقاله با اتخاذ روشي توصيفي ـ تحليلي، به بيست مورد از اين دست قرايات در الميزان دست يافت كه غالبا با ادله اي همچون «شهادت سياق، هماهنگي با آيه اي ديگر، تطابق لفظي با سنت، دوري از تكلفات دستوري، حذف يا كثرت حذف، اقتضاي طبع المعني، تطابق با حكم مسلم اسلامي، و گواهي لغت» مستدل شده اند. از مجموع اين قرايات، نُه قرايت منجر به تبديل معنا، يك قرايت منجر به افزايش معنا، دو قرايت منجر به تبديل جايگاه معنا و يك قرايت منجر به تغيير در كيفيت معنا شده است.

In some cases in Al-mizan, Allamah Tabatabi regards the uncommon recitations as original Quranic recitation. A close acquaintance with these cases can be an introduction to raising questions about some Qur’anic principles. These questions which originate from the feeling of conflict between the above decision and the acceptance of some principles on which all agree or regarded as Qur’anic principels of Imamites, are: 1. The unity between Qur’anic text and recitation of the Qur’an 2. The necessity of successive hearsay for proving the Qur’an 3. The inviolability of the Qur’an from distortion 4. Unsoundness of recitations. Using a descriptive –analytical method, this paper point out to twenty cases of this kind of Recitation in Al-mizan which are mostly confirmed by such things like “evidence of the style, coordination with another verse, literal agreement with tradition, distance from grammatical affectations, omitting or over-omission, the nature of meaning exigency, correspondence with the definite Islamic judgment and word certification”. From among these recitations, nine recitations lead to change in the meaning, one recitation leads to increase in the meaning, two recitations lead to a change in the status of meaning and one recitation leads to a change in the quality of meaning.