تعيين جهت‌داري ناپيوستگي‌ها با استفاده از روش فتوگرامتري مطالعه موردي: معدن شماره 1 گل‌گهر

Determination of the Discontinuitiy Orientation Using Photogrammetric Method (Case Study:GolgoharMineNo. 1)

هدف اين مقاله بررسي كارايي روش فتوگرامتري در تعيين جهت‌داريناپيوستگي‌ها است. استفاده از روش فتوگرامتري به عنوان روشي مكمل در تشخيص ناپيوستگي‌ها در روش‌هاي خط برداشتدر حال افزايش است. در روش خط برداشتبه دليل عدم دسترسي، امكان برداشت ناپيوستگي‌هاي موجود در بخشبالايپله‌سنگي (كه ممكن است داراي ويژگي‌هاي متفاوت از بخش پايينيپله باشند) ميسر نيست. از طرف ديگر در اين روش امكان برداشت ناپيوستگي‌هايي بيشتر است كه زاويه‌اي نزديك‌تر به قايم با خط برداشت داشته باشند و ناپيوستگي‌هايتقريباً موازي با خط برداشت شانس كمتري براي برداشت شدن دارند.با استفاده از دو روش يادشدهناپيوستگي‌ها در يك پله سنگي در معدن شماره 1 گل‌گهر سيرجان برداشت شد. در روش خط برداشت 42 ناپيوستگي و در روش فتوگرامتري 258 ناپيوستگي برداشت شد. در روش خط برداشت 2 دسته‌درزه و در روش فتوگرامتري 3 دسته‌درزه تشخيص داده شد. دو دسته درزه J1 و J2 در هر دو روش با تفاوت كمي در جهت‌داري وجود دارند. اما دسته‌درزه J3 كه يك دسته درزه بحراني از منظر پايداري شيب است فقط در روش فتوگرامتري برداشت شد. همچنين نتايج نشان داد از آنجاييكه در روش فتوگرامتريبراي تعيين ميانگين جهت‌دارييك صفحه ناپيوستگي از تعداد زيادي از نقاط آن صفحه استفاده مي‌كند، دارايجهت‌داري دقيق‌تري است.

The purpose of this paper is to investigate the performance of photogrammetric method for determining the orientation of the discontinuities. The application of photogrammetric method for surveying discontinuities is applied as useful method. In the scanline method because of topographic constraints, disontinuities in the top part of the bench can not be measured. In addition, in this method when the angle between the discontinuities and scanline approaches to 90 degrees the discontinuities have more chance to sample. The discontinuities in a rock outcrop in the Golgohar mine No. 1 in Sirjan were sampled using the two described methods. In the scanline method, 42 discontinuities and in the photogrametric method, 258 discontinuities were sampled. In the scanline method, two joint sets and in the photogrametric method three joint sets were recognized. The two joint sets J1 and J2 are similar in the two methods showing a small difference. However, the joint set J3, which is the most critical joint set in the view of slope stability, was only sampled by the photogrametric method. Since the photogrammetric method uses many points in the plane of discontinuity, it is more precise for determining the mean orientation of discontinuities.