معلوليت ناشي از بيماري جذام در استان گلستان، ايران

Disability in patients with leprosy in Golestan province, Iran

زمینه و هدف: بیماری جذام یكی از بیماری‌های عفونی مزمن است كه معمولاً بر پوست و اعصاب محیطی تأثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث معلولیت‌های غیرقابل برگشت شود. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت معلولیت ناشی از بیماری جذام در استان گلستان در طی سال‌های 1350 تا 1388 بوده است. روش اجرا: این پژوهش، یك مطالعه‌‍ی مقطعی گذشته‌نگر بود. كلیه‌ی بیماران شناسایی‌شده در شبكه‌ی بهداشت استان گلستان در طی سال‌های 1350 تا 1388 كه تشخیص بیماری جذام برای آن‌ها گذاشته شده است وارد مطالعه شدند. روش نمونه‌گیری به روش سرشماری ساده بوده و شامل تمام بیماران كشف‌شده در مدت مطالعه می‌باشد. اطلاعات موردنیاز از پرونده‌ی بیماران استخراج و مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در این مدت 38 ساله، از بین 100 بیمار مبتلا به بیماری جذام مورد بررسی، 68% موارد مرد بودند. میانگین سنی این افراد 35.6±16.4 سال بود. اكثریت موارد ابتلا ساكن مناطق روستایی (78%) و شغل اكثر آنان كارگری (39%) بوده است. نوع بالینی بیماری در 64% موارد جذام پرباسیل بود. شصت‌ودو درصد مبتلایان، درمان چنددارویی داشتند. ضایعات ماكولر (15%) شایع‌ترین شكل بیماری بود. مشكلات عملكردی در 6% مثبت و در سایر موارد منفی و نامعلوم بود. مردان نسبت به زنان بیشتر دچار معلولیت بودند. اكثر بیماران دارای عارضه، در گروه سنی 55-35 ساله بودند. نتیجه‌گیری: در استان گلستان اكثر بیماران مبتلا به جذام، دارای معلولیت درجه‌ی صفر یا یك بودند. 

Background and Aim: Leprosy is a chronic infectious disease that typically affects the skin and peripheral nerves and can cause irreversible disabilities. The objective of this study was to assess the status of disability caused by leprosy in the Golestan Province in Iran. Methods: In this retrospective cross-sectional study, patients affected with leprosy whom were referred to Health Network in Golestan Province from April 1971 to September 2008 were studied. Sampling method was simple census method. Data collected from the medical records of patients were statistically described and analyzed. Results: In this 38-year period, from 100 leprosy patients investigated, 68% were men. Average age was 35.6±16.4 years. The majority of cases were in rural areas (78%) and mostly were labor jobs (39%). Clinical type of the disease was multibacillary (MB) in 64% cases. 62% of patients had MDT treatment. The majority of lesions in patients were macules (15%). Performance problem were positive in 6 percent and was negative or uncertain in others. Disability was more common in male patients, and most disable patients were 35-55 years old. Conlusion: Most leprosy patients in Golestan Province had grade 0 or 1 disability.