بيمه مالكيت فكري: گذار از بيمه‌نامه‌هاي عام و سنتي به بيمه‌نامه‌هاي خاص و نوين

Intellectual Property Insurance:Transition from General and Traditional to Special and Modern Policies

حمايت از اموال فكري با توسل به پوشش بيمه‌اي، از مسايلي است كه به دليل ملموس‌نبودن خود مال و نيز خسارت وارده به آن همواره با ترديد يا انكار شركت‌هاي بيمه و حتي صاحبان حقوق فكري روبرو بوده است. بااين‌حال ارزش بالاي اين اموال و جايگاهي كه در پرتفوي شركت‌هاي توليدي و تجاري كسب نموده است، اشخاص ذي‌نفع را بر آن ‌داشته است تا به‌نحوي خود را در مقابل خطرات احتمالي مربوطه بيمه نمايند. اين تلاش ابتدا به طرز محدود و در قالب بيمه‌هاي جامع و تمام‌خطري محقق شده است كه با تمسك به اصول بيمه‌اي بر شمول خطرات مالكيت فكري در آنها تاكيد مي‌شده است. ليكن پيشرفت فنون و محاسبات بيمه‌اي و تغيير نگرش حقوقي، سبب ورود بيمه‌نامه‌هاي خاص و نوين به بازار شده است كه اين مقاله با رعايت سير تاريخي تطور آنها به معرفي و تحليل بيمه‌نامه‌هاي عام و خاص دراين‌باره پرداخته است تا مقدمه‌اي براي اتخاذ آنها در صنعت بيمه ايران قرار گيرد.

Supporting the intellectual property via the insurance coverage is one of the issues that was doubted by the insurance companies and patentees due to the intangibility of the property itself and the damages thereto. Nevertheless the high values of these assets and their importance in the portfolios of the manufacturing and trading companies has made the beneficiaries to insure themselves against the possible related risks. This effort was initially implemented limitedly in all-risk policies which focused on the coverage of intellectual property risks respecting insurance principles. However, improving the insurance techniques, calculations and changes in the legal doctrines, the special and modern policies have entered the market and this article, considering the historical path, introduces and analyzes the general and special policies in this regard to begin applying them in Iranian insurance industry.