جنين آزمايشگاهي به مثابه شخص

In Vitro Embryo as a Person

جنين آزمايشگاهي بر اساس اصول اخلاقي و قوانين طبيعي در حكم جنين عادي است. اختلافي كه در نمو طبيعي جنين آزمايشگاهي با جنين طبيعي وجود دارد نبايد احكام حاكم بر آن را متفاوت كند، چرا كه وصف جنين در مورد آزمايشگاهي نيز قابل اعمال و گسترش است. اين امر بيانگر آن است كه جنين آزمايشگاهي داراي همان حقوقي خواهد بود كه قانون براي جنين عادي در نظر گرفته است. به همين جهت، به رغم ادعاي برخي مبني بر ماليت جنين و به تبع، قابليت مورد معامله واقع شدن آن، آن‌چه در اين نوشتار بدان پرداخته مي‌شود. بيان نقدهايي بر اين نظريه و اثبات شخصيت جنين از لحظه‌ انعقاد نطفه است و از اين حيث تفاوتي ميان جنين طبيعي و آزمايشگاهي وجود ندارد. بنابراين حتي ضمن عقودي مانند هبه نيز نمي‌تواند مورد معامله و موضوع حق واقع شود.

Based on moral principles and the natural laws, an in vitro embryo is considered as a natural embryo. The difference in the course of natural growing of an in vitro embryo and natural embryo, does not result in a difference of the governing rules, since both are embryos. It is argued that an in vitro embryo has the same rights as the natural embryo. Considering this claim, despite the position of some scholars who believe that such an embryo is subject to ownership, this article aims to critique this idea and argue that an in vitro embryo has the same personhood as a natural embryo from the moment of conception. Therefore, the embryo cannot be transferred as a gift or otherwise traded in the form of a stipulation in a contract.