بررسي اثر ضدّ سرطاني تركيب نانويي فارنسيفرولC روي سلول‌هاي سرطاني معده

Evaluation of the Anti-cancer Effect of Nano-based Compound of Farnesiferol C on Cancerous Gastric Cell Lines

مقدمه: فارنسيفرول C يكي از تركيبات بيولوژيكي فعّال مستخرج از ريشه گياهFerula szowitziana مي‌باشد كه داراي اثرات ضدّسرطاني متعددي از جمله مهار تكثير سلولي و فعال‌سازي آپوپتوز است. با اين حال، اين تركيب گياهي محلوليّت و زيست‌ماندگاري ضعيفي در محيط‌هاي in vitro وin vivo دارد. نانوذرات دندروزومي قادر به بالا بردن پايداري تركيبات هيدروفوب گياهي از جمله كومارين و در نتيجه خواص ضدّسرطاني آن‌ها مي‌باشند. هدف از مطالعه حاضر، افزايش محلوليّت و سميّت فارنسيفرولC از طريق به‌كارگيري نانوذرات دندروزوم و به دنبال آن ارزيابي اثرات سيتوتوكسيكي آن روي سلول‌هاي سرطاني آدنوكارسينوماي معده مي‌باشد. مواد و روش‌ها: سميّت سلولي تركيب دندروزومي فارنسيفرول C در مقايسه با فرم آزاد آن روي سلول‌هاي AGS مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور، سلول‌هاي AGS در محدوده غلظتيµ? 150-0 از فارنسيفرول C و در بازه‌هاي زماني 24 و 48 ساعت تحت تاثير قرار گرفتند و با استفاده از تست MTT ميزان سميّت آن‌ها به‌صورت IC50 ارزيابي گرديد. داده‌ها با استفاده از برنامه آماري رگرسيون و t-test تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: داده‌هاي به‌دست‌آمده نشان داد كه بين دو متغير غلظت فارنسيفرول C و درصد سلول‌هاي زنده رابطه معكوس و معني‌داري وجود دارد (0/001 ? P). همچنين، اثر كشندگي نوع دندروزومي فارنسيفرولC در مقايسه با فرم آزاد آن روي سلول‌هاي سرطاني AGS به‌مراتب بيشتر بوده و در دوزهاي پايين‌تري باعث مرگ سلول‌ها شده است (0/05 ? P). نتيجه‌گيري: نتايج اوليه به‌دست‌آمده از اين تحقيق نشان مي‌دهد كه فارنسيفرول C مي‌تواند كانديداي دارويي مناسب و بي‌خطري در جهت از بين بردن سلول‌هاي سرطاني محسوب شود كه نيازمند تاييد مولكولي سميت آن در سطح سلول‌هاي مختلف سرطاني و نرمال مي‌باشد.

Background: Farnesiferol C, a sesquiterpene coumarin, is one of the biologically active compounds extracted from the roots of Ferula Szowitziana and shows different anti-cancer properties such as anti-proliferation and apoptosis induction. However, the solubility and bioavailability of this phytochemical is poor in vivo and in vitro. Denderosome nanoparticles could improve the solubility of Farnesiferol C and hence its anti-cancer properties. The aim of current study was based on improving the solubility of Farnesiferol C by taking advantage of dendrosome nanoparticles; and subsequently evaluating its cytotoxic effect against gastric adenocarcinoma. Materials and Methods: The cytotoxic effect of dendrosomal Farnesiferol C was investigated on AGS cells by MTT assay. The cells were then incubated with fresh medium containing serial concentrations of Farnesiferol C (0 to 150 ?M) in the form of dendrosomal and void Farnesiferol C for 24 and 48h. Afterward, the toxicity of this botanic compound and its IC50 were measured. Data were analyzed by regression & t-test. Results: The data illustrate a reverse and significant relation between dendrosomal Farnesiferol C and void Farnesiferol C variables (P < 0.001). Also, cytotoxic effect of dnedorsomal Farnesiferol C on AGS cells was much more than free Farnesiferol C and affected in low concentrations (P < 0.05). Conclusion: The results showed that dendrosomal Farnesiferol C could be an appropriate and safe anti-cancer phytochemical that demands molecular evaluation of its anti-tumor effect on different cancerous and normal cell lines.