مقايسه موفقيت بي حسي عصب آلوئولار تحتاني با و بدون تعيين فورامن منديبولار توسط راديوگرافي پانوراميك

زمينه و اهداف: بي حسي عصب آلوئولار تحتاني براي انجام درمان در فك تحتاني استفاده زيادي دارد اما به علت وجود ملاحظات آناتوميكي در فك پايين، بلاك عصب آلوئولار تحتاني درصد موفقيت پاييني دارد. با توجه به اينكه بسياري از بيماران هنگام مراجعه، راديوگرافي پانوراميك جهت بررسي هاي تشخيصي دندانپزشكي به همراه دارند، بر آن شديم تا به مقايسه ي موفقيت دو روش بي حسي موضعي بلاك عصب آلوئولار تحتاني بدون استفاده از راديوگرافي پانوراميك و با استفاده از راديوگرافي پانوراميك بپردازيم. مواد و روش ها: در اين مطالعه، بيماران مراجعه كننده به بخش جراحي فك و صورت دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز در سالهاي 1391-1390 كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند مورد بررسي قرار گرفتند. براي كليه بيماران در مرحله نخست مطالعه تزريق در يك سمت بدون استفاده از راديوگرافي انجام گرديد. در مرحله دوم مراجعه تزريق در سمت مقابل با استفاده ازكليشه راديوگرافي صورت گرفت و نتايج بي حسي در اين دو روش با يكديگر با استفاده از روشهاي آماري توصيفي و آزمون كاي اسكوير مقايسه گرديد. يافته ها: تعداد 31 بيمار (12 زن، 19 مرد) با ميانگين سني 47/ 10±16/ 37 سال وارد شدند. مقايسه ميزان موفقيت بي حسي بلاك عصب آلوئولار تحتاني با راهنماي راديوگرافي پانوراميك و بدون استفاده از راديوگرافي پانوراميك نشان داد كه بين نتايج بي حسي حاصل از اين دو روش اختلاف آماري معني داري وجود دارد (02/ 0=p). نتيجه گيري: در صورت استفاده از راديوگرافي پانوراميك ميزان موفقيت بي حسي بالا بوده و استفاده از راديوگرافي پانوراميك در انجام بي حسي بلاك عصب آلوئولار تحتاني توصيه مي گردد.