مدلسازي و اصلاح مقطع عرضي رادار (RCS)با استفاده از الگوريتم ژنتيك

پيشرفت سيستم هاي الكترونيكي و مخابراتي بر كسي پوشيده نيست. گستره ي اين سيستم ها تا بدان جا پيش رفته است كه كسي نمي تواند اهميت آنها را در زندگي روزمره و كارهاي حساس انكار نمايد ،چراكه امروزه كاربرد اين سيستم ها را مي توان از ساده ترين نوع آنها مانند سيستم هاي حفاظتي (مانند دزدگير اتوموبيل و ... ) تا سيستم هاي الكترونيكي پيشرفته درك نمود. از جمله ي اين كاربرد ها در سيستم هاي نظامي است به نحوي كه امروزه عملكرد اين ادوات به نحوي پيشرفت نموده است كه بشر را به سمت جنگ الكترونيك سوق داده است. در اين بين كسي در اين جنگ پيروز است كه داراي سيستم هايي با دقت، سرعت و قدرت بيشتر باشد. در طراحي سيستم هاي موشكي جديد و پيچيده، شبيه سازي بايد واقع گرا و سريع باشد. واقع گرا بودن مدلهاي هدف به اندازه ي واقع گرا بودن مدل موشك حايز اهميت است ولي اغلب ناديده گرفته مي شود. روشهاي موجود براي خلق مدل هاي هدف واقع گرا به منابع محاسباتي قابل توجهي نياز دارد. اين پايان نامه مشكل استفاده از منابع محدود براي ايجاد مدل هاي هدف واقع گرا جهت درگيري شبيه سازي شده با موشك هاي داراي رادار هدايت را مشخص ميكند . مدل هاي توليد شده داراي دقت بالا و انجام سريع مراحل هستند. مدلهاي واقع گرا براي بررسي اثرات صحت هدف بر عملكرد موشك مورد استفاده قرار ميگيرند. در پايان يك مدل هدف واقع گرا در تحقيقي امكان پذير براي بررسي امكان استفاده از نور (تلالو هدف) براي تشخيص مانور هدف مورد استفاده قرار ميگيرد . نور هدف به عنوان يك پارازيت در سيستم هاي موشكي مرسوم در نظر گرفته ميشد و براي كاهش تاثيرات ان روي كارآيي دنبال كردن، فيلتر ميشد. استفاده از نور براي رديابي مسير مانور هدف يك گزينه ي جايگزين ارزان و جديد براي تكنيك هاي نوري كه در حال حاضر در حال پيشرفت هستند ، فراهم مي كند . تحقيقات امكان پذير نشان دادند كه رديابي مسير مانور هدف با استفاده از نور ميتواند به سرعت تكنيكهاي نوري و بسيار قابل اطمينان باشد.