بررسي وضعيت اشتغال پذيري جوانان ايران

A Study on the Status of Iranian Youth Employability

پژوهش حاضر با هدف «شناخت عوامل موثر بر اشتغال پذيري» و «بررسي وضعيت اشتغال پذيري جوانان» انجام شده است. سوالات اصلي كه تلاش شده به آن پاسخ داده شود، عبارت اند از: «وضعيت اشتغال پذيري جوانان ساكن استان هاي تهران، مازندران، سيستان و بلوچستان، خراسان شمالي و لرستان چگونه است؟» و «چه ويژگي ها يا شاخص هايي براي سنجش ميزان اشتغال پذيري جوانان كشورمان قابل تعريف است؟» براي يافتن پاسخ اين سوالات، از دو روش كمّي (پيمايش با 1500 نمونه در سطح ملي) و روش كيفي (گروه متمركز) بهره گرفته شد. نتايج پژوهش نشان داد كه ارتباط معناداري بين نوع شغل با استان محل سكونت جوانان، بين شاخص دانش هاي پايه و شاخص اشتغال پذيري با استان محل سكونت جوانان وجود دارد؛ به گونه اي كه جوانان ساكن استان هاي كمتر توسعه يافته به لحاظ سطح دانش هاي پايه و شاخص اشتغال پذيري با جوانان ساكن استان هاي توسعه يافته تفاوت بسياري دارند. به علاوه، فرهنگ كار حاكم بر جامعه (به دليل ارزش نبودن سختكوشي و پشتكار)، محروميت هاي مالي (به دليل بازماندن از افزايش دانش يا مهارت و راه انداختن كسب و كار)، عملكرد نظام آموزشي (به دليل عدم تمركز كارآمد بر مهارت آموزي و عدم هماهنگي با بازار كار) و در نهايت، عدم ثبات و يكپارچگي در سياست گذاري هاي كلان كشوري باعث كاهش سطح اشتغال پذيري جوانان است. همچنين، اين پژوهش مدعي است كه انگاره جوانان از نقاط ضعف و قوت خودشان در چارچوب مفهوم اشتغال پذيري نادرست و آگاهي آنان از فضاي كسب و كار ضعيف است و اين امر از دلايل مهم كاهش سطح اشتغال پذيري آنان به شمار مي آيد.

The research was done to identify the factors affecting youth employability, investigate youth employability and provide the best advices for improving youth employability. This project aims to answer these questions: “What is the best definition for employability?” “What features or scales can be utilized to measure Iranian young people’s employability?” “Is it necessary to provide indigenous scales?” “What is the relationship between employability and issues as academic and vocational education?” “According to the definition of employability, how is the status of employability of Iranian young people?” and “According to the research findings, how can youth employability be improved?” Quantitative (survey with 1500 samples) and qualitative (interview and focus group) methods have been chosen for answering these questions. Findings have shown that there is significant difference between the basic knowledge and employability scales and province location of youth; for example, youth who are living in developed or underdeveloped province have different level of employability. Furthermore, work culture (because of hardworking and perseverance not being as a value), financial deprivation (because of being deprived of knowledge or skill and starting up occupation), performance of educational system (because of inattention to vocational education and imbalance labor market) and instability macro-policy are major factors in decreasing employability of Iranian youth. Also, this research asserts that youth unreal assumptions about their status of employability and business environment have caused decreasing their employability. Key Words: Employability, Individual Factors, Personal Circumstances and External Factors ?