برساخت ذهني رانندگان متخلف به دليل تخلف از قوانين راهنمايي و رانندگي

شيوه و رفتار رانندگي نشان دهنده فرهنگ عمومي هر جامعه اي است. گسترش فزاينده تخلف رانندگي و پيامد هاي زيانبار ناشي از آن در اجتماع باعث شده است تا اين موضوع به عنوان يكي از مساله مهم اجتماعي، مورد توجه اين پژوهش قرار گيرد. لذا سئوال اصلي اين پژوهش اين بوده است كه خود متخلفان رانندگي، چه دلايلي را براي تخلف رانندگي خود ذكر مي كنند و دلايل آنان براي تخلف كردن در رانندگي چيست؟ روش پژوهش مورد استفاده در اين تحقيق، گراندد تئوري بوده است. داده هاي اين پژوهش از طريق مصاحبه كيفي عميق و باز با 20 نفر از دانشجويان كه تجربه چندين بار تخلف در رانندگي را داشته اند به شيوه نمونه گيري گزينشي و هدفمند زنجيره اي جمع آوري شده است. كه پس از انجام اين تعداد نمونه مصاحبه اشباع نظري حاصل شد. بر اساس يافته هاي اين پژوهش، مي توان بيان نمود كه متخلفين رانندگي عواملي نظير: نهادينه نشدن قوانين راهنمايي و رانندگي، رقابت ناسالم با دوستان، عدم شرايط روحي مناسب، هيجان هاي كاذب، ابراز وجود كردن و فردي پنداشتن رفتار رانندگي ، از جمله شرايط و عللي هستند كه مي توانند در فرايند شكل گيري تخلف رانندگي موثرند. دركنار اين علل، شرايط و زمينه هاي ديگري نظير ضعف در برخي زير ساختار هاي مرتبط با رانندگي، كيفيت پايين جاده ها و استاندارد نبودن ماشين ها، در تخلفات رانندگي موثر بوده اند. مطالعه نشان داده است پيامد چنين شرايطي، منجر به تصادفات جاده اي و افزايش بي نظمي و تخلفات رانندگي خواهد شد.