شناخت، تعادل و گام‌برداري در سالمندان مبتلا به دمانس: يك رويكرد شناختي حركتي براي كاهش خطر افتادن

Cognition, Balance and Gait in Elderly with Dementia: a Motor Cognitive Approach to Reducing Risk of Falling

هدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر تمرینات شناختی حركتی در بهبود شناخت، تعادل و گام برداری است كه پیش‌تر به عنوان عوامل خطرزای افتادن معرفی شده‌اند. مداخله تمرینی با رویكرد شناختی حركتی به مدت 3 ماه با پیگیری دو ماهه روی 40 سالمند در دو گروه افراد مبتلا به دمانس (20) و افراد دارای وضعیت شناختی طبیعی (20) انجام شد. از این تعداد نیمی مرد و نیم دیگر زن بودند. ارزیابی‌ها شامل تجزیه و تحلیل عوامل خطرزای افتادن (گام برداری، تعادل و وضعیت شناختی) به علاوۀ ارزیابی متغیرهای افتادن و شاخص‌های عملكردی بود. نتایج تحلیل واریانس نشان داد كه آزمودنی‌های مبتلا به دمانس بهبود معنی‌داری در پارامترهای مختلف شناخت، تعادل و گام برداری پس از دوره مداخله داشتند كه در 2 ماه پیگیری نیز حفظ شد. این بهبودها با كاهش افتادن و ترس از افتادن و نیز عملكرد بهبود یافته در آزمون‌های برخاستن و حركت كردن زماندار و دسترسی عملكردی همراه بود (05/0>P). همچنین همبستگی متوسطی بین یكی از پارامترهای تعادل (مسافت نوسان COP در محور AP) با سابقه افتادن برای گروه دمانس مشاهده شد (75/0=r، 05/0>P). یافته ها بیان كنندۀ كاهش معنی‌داری در خطر افتادن در این قشر آسیب پذیر در نتیجۀ بهبود عوامل خطرزای افتادن حاصل از مداخله بود. بهبود در این عوامل با تعداد افتادن های كمتر كه توسط پرستاران و خود سالمندان گزارش شد همراه بود. این مطالعه می‌تواند به توسعه یك رویكرد جدید برای پیشگیری و مقابله با خطر افتادن در سالمندان دارای اختلال شناختی كمك كند.

The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of cognitive motor training on improvement of cognition, balance and gait which has already introduced as risk factors of falling. Three month motor cognitive intervention with two month follow up was applied on 40 elderly divided into two groups: elderly with dementia (20) and cognitively healthy elderly (20). Half of this sample were males and the other half were females. Evaluations included fall risk factors (gait, balance and cognitive state), as well as falling parameters and functional indexes. Subjects had significant improvement in different parameters of cognition, balance and gait after intervention which was maintained in 2 month follow up. These improvements was followed by decreased rate of fall, fear of fall and also enhanced performance in TUG and FR (P<0/05). There was also moderate correlation between a balance parameter (sway distance of COP in AP axis) and fall history in dementia group (r=0/75, p<0/05). Findings demonstrated significant decrease in fall risk among this vulnerable population due to improvement of fall risk factors after intervention. The improvements in these factors were along with less fall rates reported by both nurses and participants. This study can help to develop a new approach to prevention and coping with fall risk in elderly with cognitive impairment.