عقل هيولاني مفارق(separate Matterial Intellect) در فلسفه ابن رشد

Separate Material Intellect in Philosophy of Averroes

ماهيت عقل در آثار ارسطو با ابهام مواجه است، و فلاسفه مشايي و بويژه ابن رشد براي رفع آن تلاشها نموده اند. ابن رشد در فلسفه خود عقل هيولاني را زيربناي تحليل ماهيت عقل نزد ارسطو قرار مي دهد، و آن را در كتاب تفسير كبير بر رساله نفس ارسطو، و با توجه به نظرات مفسران پيشين مطرح مي كند. او در اين تفسير به دنبال ارايه شرحي منسجم درباره كيفيت شناخت و تعيين ماهيت قوه عقلاني انسان است و عقل هيولاني را قوه اي مفارق و مجرد، اما داراي ماهيت پذيرندگي مي شناسد. در اين مقاله با توجه به آثار ابن‌رشد، ابتدا سه تعريف مختلف از عقل هيولاني آورده شده، سپس نقدهاي وي را بر تفاسير ساير مفسران پبشين ارسطو و نيز پاسخ وي به اشكالات مطرح در زمينه عقل هيولاني آورده شده تا نيل به مقصود اصلي ابن‌رشد درباب عقل هيولاني ميسر گردد.

The Explanation of the De Anima of Aristotle is the most important issue for Scholastic Philosophers. Averroes as the Commentator of Aristotle, explains De Anima of Aristotle in three works: Short Commentary, Middle Commentary and Long Commentary on de Anima. The latter contains the latest and most perfect of Averroes view about material intellect. He is trying to present a coherent explain about human knowledge that is vague in Aristotle philosophy. For Averroes this faculty must be the identical receptive of external forms and before its thinking, not anyone of them. According to Averroes this intellect is one and shared for all, thae is, Material Intellect provides the one and shared knowledge for men .In this article we will investigate the point of Averroes in his explanations of Aristotle, particularly in Long Commentary on de anima.