بررسي گرايش‌هاي نوظهور در رمان‌‌نويسي افغانستان (بعد از كودتاي 7ثور 1357 ه‍.. ش. تاكنون)

A Study of the New Trends in Writing Novel in Afghanistan (Since the Coup of 7th of Sur (April), 1357/1978)

با نگاهي به رماننويسي افغانستان و فراز و فرودهاي آن، واقعيتهايي از تحولات فكري و ادبي اين جامعه بر مخاطب آشكار ميشود كه نيازمند پژوهشهاي درازدامن است. يكي از اين واقعيت‌ها رويكردهاي مدرنيستي و پستمدرنيستي در ادبيات داستاني افغانستان است كه جامعه رمان‌نويسان آن كشور را به جامعه داستان نويسي معاصر پيوند زده است و جنبه‌هاي زندگي انسان افغان، به‌ويژه خيل روشنفكران افغان را به تصوير ميكشد. اين جستار به شيوه توصيفي- تحليلي تلاش كرده است با واكاوي رمانهاي معاصر افغانستان بعد از وقوع كودتاي 7ثور 1357ه‍. ش. تا به امروز گرايشهاي مهم مدرنيستي و پست‌مدرنيستي رماننويسان افغانستان را انعكاس دهد. از اين تحقيق برميآيد كه گرچه نميتوان از نهادينه‌شدن مكتب رماننويسي مدرنيستي و پسامدرنيستي در ادبيات داستاني افغانستان سخن گفت، رشد فزاينده عناصر و مولفههايي نظير بحران هويت شخصيتهاي داستاني، پيامدهاي جنگ و مهاجرت براي زنان و مردان افغان، تلاش براي واسازي تقابل مرد/زن در نظام نوشتاري مردسالار افغانستان، بازنمايي تقابل پرتنش ميان سنتگرايي با تجددطلبي و... از پيدايش جريانهاي ادبي جديد در ادبيات داستاني افغانستان حكايت مي‌كند؛ جريان‌هايي شبه‌مدرنيستي و گاه شبهپسامدرن كه اغلب روشنفكران مهاجر به تبعيت و تقليد از تكنيكهاي داستان‌نويسي غرب در پيش گرفته‌اند.

By looking at Afghanistan novel writing and its ups and downs, some realities about intellectual and literary developments of this society become clear for the audience that require extensive research. One of these realities is Modernism and Postmodernism in the fictional literature of Afghanistan which links the Afghan novelistsʹ society with the contemporary fiction writing society and illustrates the life aspects of an Afghan, especially the life of intellectuals in this country. This article is an attempt to reflect the important Modernist and postmodernist trends of novel writers in Afghanistan through a descriptive-analytical approach by exploring the contemporary novels in Afghanistan after the coup of 7th of Sur (April), 1357. The results suggest that we cannot speak of institutionalization of modernist and postmodernist novel writing in the fictional literature of Afghanistan, but there is an increasing growth of elements and components such as identity crisis of fictional characters, consequences of war and migration of Afghan men and women, attempts to deconstruct the opposition of man / woman in Afghanistan’s male-dominated writing system, representation of intensive confrontation between traditionalism and modernism, etc. This indicates the emergence of new literary styles in fictional literature in Afghanistan, Quasi-modernist and sometimes Quasi-postmodern styles, which often have been adapted by emigrant intellectuals, following and imitating the western techniques of fiction writing.