ارزيابي نياز لرزه اي قاب هاي خمشي فولادي پس كشيده با تغيير در پارامترهاي موثر پس كشيدگي

پس از زلزله نورتريج در سال 1994، جزئيات مختلفي براي اتصالات خمشي به منظور حصول يك پاسخ شكل پذير تحت بارگذاري زلزله پيشنهاد گرديده است. به عنوان جايگزيني براي اتصالات خمشي جوشي، محققين در سال2000، اتصال خمشي پس كشيده را براي استفاده در قاب هاي خمشي فولادي مقاوم در برابر زلزله پيشنهاد كردند. اين اتصال مركب از كابل هاي فولادي با مقاومت بالاست كه به موازات جان تير قرار مي گيرند و از ميان ستون عبور كرده و در مقابل بال ستون مهار مي گردند. كابل هاي فولادي، بال تير را درمقابل بال ستون فشرده مي سازند و منجر به ممان مقاوم اتصال در برابر بارهاي بهره برداري و ايجاد نيروي بازگرداننده جهت حفظ قابليت خودشاقولي قاب مي شوند. نبشي هاي بالا و پايين نيز به اين اتصالات اضافه مي شوند تا قابليت اتلاف انرژي مناسبي براي اتصال تحت بار لرزه اي فراهم آورند. در اين مقاله، ضمن آشنايي با رفتار اين اتصالات و نحوه مدل سازي آنها با نرم افزار OPENSEES و بررسي صحت نتايج مدل سازي در مقايسه با نتايج آزمايشگاهي، نياز لرزه اي قاب هاي خمشي پس كشيده با تغيير در پارامترهاي پس كشيدگي براي قاب هاي4، 7 و10 طبقه تحت تحليل ديناميكي تاريخچه زماني مورد ارزيابي قرار مي گيرد. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه با افزايش نيرو وتعداد كابل هاي پس كشيدگي، افزايش ضخامت نبشي و كاهش نسبت طول به ضخامت نبشي نياز لرزه اي قاب هاي پس كشيده كاهش مي يابد.