مقايسه تاثير هوش‌برهاي استنشاقي و وريدي بر تغييرات هموديناميك در اعمال جراحي ويتركتومي عميق

Comparing the Effect of Intravenous and Inhalational Anesthtics on Hemodynamic Changes in Deep Vitrectomy Surgery

زمينه و هدف: به علت فراواني اعمال جراحي ويتركتومي و اهميت تاثير تكنيك بي‌هوشي بر ايجاد اعمال جراحي كم عارضه، تصميم به انجام اين مطالعه گرفتيم. مواد و روش‌ها: اين مطالعه آينده‌نگر تصادفي بر روي 80 بيمار كانديد اعمال جراحي وتيركتومي عميق تحت بي‌هوشي عمومي كه از نظر انجمن متخصصان بي‌هوشي آمريكا (ASA) در كلاس دو و سه و در محدوده سني 40 تا 80 ساله قرار گرفتند، انجام شد. بيماران به طور تصادفي به دو گروه40 نفري تقسيم شدند. القاي بي‌هوشي در دو گروه به طور يكسان انجام شد. براي نگهداري بي‌هوشي بيماران گروه I ، 2/1 درصد ايزوفلوران به همراه 50 درصد O2 با هوا (4 ليتر در دقيقه) وانفوزيون رميفنتانيل(0.1 ?g.kg-1.min-1 ) دريافت نمودند، ولي گروه p دوزهاي متغير پروپوفول تا دوز 10 ميلي گرم بر كيلوگرم در ساعت را همراه با انفوزيون رميفنتانيل(0.1 ?g.kg/min-1) دريافت نمودند. پروپوفول و ايزوفلوران همراه با آخرين بخيه‌ها ورميفنتانيل بعد از پانسمان چشم قطع مي‌شدند. اندكس‌هاي هموديناميك بلافاصله قبل از القاي بي‌هوشي تا زمان ترخيص از ريكاوري اندازه‌گيري و ثبت شدند وسپس داده‌ها با هم مقايسه شدند. يافته‌ها: نتايج حاكي از تغييرات بارز هموديناميك در گروه پروپوفول در مقايسه با گروه ايزوفلوران در اعمال جراحي ويتركتومي عميق بود(05/0p < ). نتيجه‌گيري: تغييرات هموديناميك در نگهداري بي‌هوشي با پروپوفول در مقايسه باايزوفلوران بيشتر است.

Background: Due to high prevalence of vitrectomy surgery, and the importance of anesthetic technique in conducting an uncomplicated surgery, we decided to do this study. Materials and Methods: This prospective randomized study was conducted on 80 patients 40-80 years old candidating deep vitrectomy sugery under general anesthesia that were categorized into II and III Class by American Society of Anesthesiologist (ASA). Patients were randomly allocated to two groups of 40 members. Anesthesia was induced in both groups in the same manner. For maintaining anesthesia, patients from I group receiVed 1.2% isofluran with 50% O2 in air at 4L/min and infusion of remifentanil (0.1 mg.kg-1.min-1). But in the P group, we used propofol up to 10mg/kg /hr with infusion of remifentanyl. Propofol and isoflurane in fusion was discontinued with the last surgical stitches, but remifentanil infusion continued in both groups until the eye was covered with shield. Hemodynamic variables were recorded just before the induction of anesthesia and in different time intervals till discharging of the patients from the recovery room. Then, data were compared. Results: Results showed that there are significant changes in propofol group compared to isofluran in deep vitrectomy surgery operations. Conclusion: Hemodynamic changes are more significant in maintaining propofol anesthesia when compared with isoflurane.