عوامل استرس زاي شغلي به عنوان پيش بين هاي بروز علائم روان تني

Job Stressors as Predictors of Psychosomatic Symptoms

مقدمه: با توجه به اين كه در محيط هاي كاري ميزان استرس شغلي و به تبع آن ميزان بيماري هاي ناشي از استرس بسيار افزايش يافته است، بنا بر اين پژوهش حاضر استرس زاهاي شغلي را به عنوان پيش بين بروز علائم روان تني در كاركنان يك شركت در اهواز مورد بررسي قرار داده است. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل كاركنان يك شركت در اهواز بودند كه در سال 1392 در اين شركت مشغول به كار بودند كه از ميان آن ها 202 نفر به روش تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي به كار برده شده در اين پژوهش شامل پرسش نامه اعمال منفي، مقياس عـدم تـوازن تـلاشپـاداش، پرسش نامه محتواي شغل، پرسش نامه تعارض كارخانواده، پرسش نامه عدالت سازماني و پرسش نامه بروز علائم روان تني در محيط غير باليني است. در اين پژوهش براي تحليل فرضيه هاي پژوهش از روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون و در بخش اعتباريابي نيز از همبستگي پيرسون و تحليل عوامل تاييدي استفاده شد. يافته هاي پژوهش: نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه بين حمايت و عدالت سازماني رابطه منفي معني دار و بين عدم توازن تلاشپاداش، تعهد افراطي، فشار شغلي، تعارض كارخانواده و اوباشگري با علائم روان تني رابطه مثبت معني دار وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي پيش بين 41 درصد از واريانس علائم روان تني را تبيين مي كنند و متغيرهاي اوباشگري، تعهد افراطي و تعارض كارخانواده بهترين پيش بين هاي بروز علائم روان تني در كاركنان بودند. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج متغيرهاي به كار رفته در اين پژوهش و به ويژه متغيرهايي كه داراي نقش بيشتري بودند بايد در برنامه ريزي و سياست گذاري هاي سازماني، جهت كاهش بيماري هاي شغلي و افزايش سلامت كاركنان، مورد توجه قرار گيرند.

Introduction: With respect to increase of job stress and disease that arise from stress in work environments, purpose of this study was investigated job stressors as predictors of psychosomatic symptoms at staff of a company in Ahwaz. Materials methods: The research method of this study was descriptivecorrelational kind. Statistical population comprised of all personnel of a company in Ahwaz who worked at 1392. The sle consisted of 202employees, who were selected by simple random sling method. The instruments that apply at this study consist of: negative act, effortreward imbalance, job content, workfamily conflict, organizational justice, psychosomatic symptoms in nonclinical context questionnaires. In order to analyze research hypothesis, regression analysis and Pearson correlation, and to validity analysis, Pearson correlation and confirmatory factor analysis were used. Findings: Results of Pearson correlation indicated that support and organizational justice had a significant negative relationship with psychosomatic symptoms and effortreward imbalance, overcommitment, job strain, workfamily conflict and bullying had a significant positive relationship with psychosomatic symptoms. Results of regression analysis indicated that predictive variables were able to predict 0/41% of psychosomatic symptoms variance and workplace bullying over commitment and workfamily conflict were the best predictors of psychosomatic symptoms at staff. Discussion Conclusion: With respect to the results, variables that apply at this study, special variables that had a great role should be regarded at schedules to reduce job ills and increase of staff health.