همبستگي غلظت مس و آهن با ميزان قند خون ناشتا در بيماران مبتلا به ديابت مليتوس نوع 2 و بستگان درجه‌ي‌ اول آن‌ها

CORRELATION BETWEEN COPPER AND IRON LEVELS WITH FASTING BLOOD GLUCOSE IN PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES MELLITUS AND THEIR FIRST-DEGREE RELATIVES

پيش زمينه و هدف: متابوليسم عناصر كمياب متعددي مانند مس و آهن در ديابت مليتوس تغيير مي كند كه ممكن است نقش مهمي در پاتوژنز و پيشرفت اين بيماري داشته باشند. هدف از اين مطالعه، بررسي همبستگي ميزان سرمي مس و آهن با ميزان قند خون ناشتا در بيماران مبتلا به ديابت مليتوس نوع 2 و بستگان درجه ي اول آن ها بود. مواد و روش كار: مطالعه ي حاضر بر روي 46 مورد بيمار مبتلا به ديابت مليتوس نوع 2، 46 مورد بستگان درجه ي اول آن ها و 50 مورد كنترل سالم هماهنگ ازنظر جنس و سن صورت گرفت. قند خون و عناصر مذكور به ترتيب با روش هاي استاندارد و رنگ سنجي در هر سه گروه اندازه گيري شدند. نتايج حاصل از طريق آزمون ANOVA يك طرفه با استفاده از نرم افزار آماري 16SPSS موردبررسي قرار گرفت. ضريب همبستگي پيرسون براي سنجش وابستگي بين متغيرها به كاربرده شد. يافته ها: همبستگي مثبتي ميان ميزان قند خون ناشتا با ميزان آهن در بيماران مبتلا به ديابت مليتوس نوع 2 (650/0r =، 001/0>P) و بستگان درجه ي اول آن ها (376/0r =، 01/0=P) وجود داشت. از سوي ديگر، در گروه هاي مذكور ميان ميزان قند خون ناشتا و مس همبستگي معني داري نشان داده نشد. نتيجه گيري: تغييرات غلظت آهن و مس در بيماران مبتلا به ديابت مليتوس نوع 2 و بستگان درجه ي اول آن ها، ممكن است به ميزان قند خون به ويژه در مورد آهن، مرتبط باشد. پيگيري غلظت اين عناصر در بيماران ديابتي و بستگان درجه ي اول آن ها به نظر مي رسد كه مفيد باشد.

Background Aims: Metabolism of several trace elements such as copper and iron in diabetes mellitus has been changed which may have an important role in the pathogenesis and progression of the disease. The aim of this study was to evaluate association of serum copper and iron levels with fasting blood glucose (FBG) in patients with type 2 diabetes mellitus (T2DM) and their firstdegree relatives (FDRs). Materials Methods: We studied 46 subjects with T2DM, 46 FDRs and 50 healthy subjects matched for age and sex. Blood glucose and mentioned elements were measured in three groups with standard and colorimetric methods, respectively. The results were evaluated with oneway ANOVA test using statistical software SPSS 16. Correlations between different variables were analyzed using Pearsonrsquo s correlation coefficients. Results: FBG levels were positively correlated with iron levels (r=0.650, P<0.001) in patients with T2DM and (r=0.376, P=0.01) in FDRs. On the other hand, there was no significant correlation between FBG with copper levels in these groups. Conclusion: Alterations in iron and copper concentrations in patients with type 2 diabetes mellitus and their first degree relatives may relate to blood glucose level, especially in the case of iron. It seems that it is useful to follow up the concentrations of these elements in diabetic patients and their first degree relatives. SOURCE: URMIA MED J 2016: 26(12): 1079 ISSN: 10273727