خودپنداره و خودگسستگي در دو گروه زنان كانديد دريافت و اهداي تخمك

Self-concept and self-discrepancy among the women receiving and donating oocyte

زمینه و هدف: یكی از فن‌آوری‌های كمك باروری استفاده از تخمك اهدایی است. اگرچه اطلاعات در مورد جنبه‌های پزشكی اهدای تخمك در دسترس می‌باشد، اما آگاهی در مورد مسایل روانی مربوط به این درمان وجود ندارد. مفاهیم خودپنداره و خودگسستگی می‌تواند ابعاد روانی فرد را بررسی كند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی خودپنداره و خودگسستگی در زنان اهدا كننده و دریافت‌كننده تخمك انجام یافته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تعداد 53 زن با توجه به محدود بودن جامعه پژوهش به روش نمونه‌گیری در دسترس در هر یك از گروه‌های اهدا كننده و دریافت‌كننده تخمك مراجعه‌كننده به مركز ناباروری رویان در سال 1394، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل سه پرسشنامه­ اطلاعات جمعیت‌شناختی، پرسشنامه خودپنداره راجرز و پرسشنامه خودگسستگی (خودگسستگی از بایسته‌ها و خودگسستگی از ایده‌آل) بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های آماری كای‌دو و تی‌تست در نرم‌افزار SPSS v.16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: خودپنداره و خودگسستگی هر دو گروه ضعیف بود. نمرات گروه زنان دریافت‌كننده بیش‌تر (نمرات پرسشنامه به صورت معكوس است) از زنان اهدا كننده تخمك بود ولی بین میانگین نمرات خودپنداره دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (53/0=p). اختلاف دو گروه در خودگسستگی از بایسته‌ها معنادار بود (02/0=p) ولی در خودگسستگی از ایده‌آل اختلاف معناداری وجود نداشت (15/0=p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده باید اذعان داشت كه در فرآیند اهدای تخمك ارزیابی جسمی به تنهایی كافی نیست و توجه به نیازهای روانی افراد نیز لازم است. لذا مسؤولان باید تمهیداتی جهت ارزیابی ابعاد روانی زنان كاندید اهدا و دریافت تخمك در نظر بگیرند.

Background & Aim: One of the assisted reproductive technologies is the use of donated oocyte. Although, the data about medical aspects of this process is available, knowledge of the psychological aspect related to this therapy is limited. Each individualʹs psychological aspects can be assessed by the self-concept and the self-discrepancy. Therefore, the present study aimed to assess the self-concept and self-discrepancy among women receiving and donating oocyte. Methods & Materials: In this descriptive-analytical investigation, carried out in 2015, given the limited research population, 53 women referred to Royan infertility institute, were investigated in each of the donor and recipient groups using the available sampling method. The data were collected by three questionnaires including demographic questions, Rogers’s self-concept scale and self discrepancy scale (ideal-self discrepancy and ought-self discrepancy). The data were analyzed through the descriptive statistics, Chi-square and t-test using SPSS v.16. Results: Results showed that the self-concept and self-discrepancy scores were poor in both the donor group and the recipient group. Scores of the recipient women (the questionnaire was reverse scored) were more than scores of the donor women. There was no significant difference between the two groups in the mean scores of self-concept (P=0.53). There was a significant difference between the two groups in the ought-self discrepancy score (P=0.02) but no significant difference was found between the two groups in the ideal-self discrepancy score (P=0.15). Conclusion: According to the results, it should be noted that in the process of oocyte donation, only physical assessment is not enough but individuals’ psychological needs are necessary to be taken into account. So, the authorities should consider measures to assess the psychological aspects of women receiving and donating oocyte.