پيش بيني مصرف انرژي بخش كشاورزي ايران با استفاده از مدل تركيبي الگوريتم ژنتيك و شبكه هاي عصبي مصنوعي

هدف از اين مقاله ارزيابي الگوي تركيبي شبكه­هاي عصبي مصنوعي و الگوريتم ژنتيك در پيش بيني تقاضاي انرژي بخش كشاورزي ايران مي­باشد. براي اين منظور، از داده­هاي سالانه مصرف انرژي بخش كشاورزي كشور به عنوان متغير خروجي مدل­هاي پيش­بيني و از داده­هاي سالانه جمعيت كل كشور و كل توليدات بخش كشاورزي كشور به عنوان متغيرهاي ورودي مدل­هاي پيش­بيني استفاده شد. در پايان به منظور مقايسه نتايج پيش­بيني مدل تركيبي مذكور با مدل­هاي شبكه­ي عصبي مصنوعي و برنامه­ريزي ژنتيك، از شاخص­هاي ارزيابي خطاي استاندارد نسبي، ميانگين خطا، ميانگين قدر مطلق درصد خطا و مجذور ميانگين مربعات خطا استفاده شد. نتايج ارزيابي نشان داد كه الگوي تركيبي شبكه­هاي عصبي و الگوريتم ژنتيك، نسبت به مدل­ شبكه عصبي مصنوعي و برنامه­ريزي ژنتيك داراي بالاترين دقت در پيش­بيني تقاضاي انرژي بخش كشاورزي كشور مي­باشد. پيشنهاد مي­شود در تحقيقات آتي با استفاده از مدل تركيبي مذكور به پيش­بيني مصرف انرژي در ساير بخش­هاي اقتصادي پرداخته شود و كارايي آن سنجيده شود.