تبيين حديث با قرآن ، امكان ومصاديق آن

HADITH EXPLANATION BY QURAN POSSIBILITY AND ITS SENSES

رویكرد عمومی وتلقی رایج در میان دانشمندان اسلامی به خصوص محدثان ،مفسران وفقیهان ،همواره این بوده كه این حدیث است كه میتواند مبیّن و مفسِر قرآن باشد و از ایفای این نقش توسط قرآن نسبت به حدیث ، غفلت شده است . و این در حالی است كه با واكاوی آیات مرتبط با روایات ، به این حقیقت دست می یابیم كه در پاره ای موارد ، می توان وضعیت و مضامین روایات را نیز با بهره گیری از آیات تبیین نمود .هم چنان كه تخصیص حدیث با حدیث نیز جای بحث به نظر نمی رسد و می توان برای آن به حدیث نبوی لاتنتفعوا من المیته باهاب ولاعصب [ از پوست و پی مردار استفاده نكنید .] مثال زد ضرورت عرضه داشتن احادیث بر قرآن -در صورت مشكوك بودن آن ها یا به گونة مطلق – سخن به میان آمده است .می توان این روایات را به دو دستة كلی تقسیم نمود ، دستة نخست روایاتی كه بر لزوم كنار نهادن احادیث نا موافق با قرآن تأكیدمصادیق مهم و قابل ذكر در این فرایند عبارتند از :تبیین صحت و سقم حدیث با قرآن ، تخصیص ، تفسیر و نسخ حدیث با قرآن و استدلال بر مضمون حدیث با قر آن .واژه های كلیدی :حدیث ، قرآن ، تبیین حدیث با قرآن

The general attitude and common perception among Islamic intellectuals especially traditionists ,exegetes and jurisprudences is that it is hadith that can elucidate and interpret Qur’an , while Qur’an‘s role in this term for hadith has been neglected .Whereas taking into consideration the verses related to hadiths, it becomes clear that at times these verses clarifies the meaning of the narratives. The important instances of the Qur’an’s contribution to a better understanding of hadiths are as follows: illuminating the authenticity of hadith, interpreting, consecrating and altering hadith and confirming its meaning.