بررسي نقش پلي مورفيزم ژني اينترلوكين-8 و ابتلا به عفونت مجاري فوقاني تنفسي در ورزشكاران استقامتي

The role of IL-8 gene polymorphism and susceptibility to upper respiratory tract infection among endurance athletes

سابقه و هدف: عفونت مجاري فوقاني تنفسي (URTI)، رايج ترين بيماري عفوني در بين ورزشكاران استقامتي تمرين كرده است و عملكرد ورزشي آن ها را مختل مي كند. هدف از اين تحقيق بررسي تأثير پلي مورفيزم اينترلوكين8 (IL8) بر شيوع عفونت مجاري فوقاني تنفسي در ميان ورزشكاران استقامتي است. روش بررسي: اين تحقيق از نوع هم گروهي تاريخي است كه در آن 100 مرد ورزشكار سالم به دو گروه سالم يا مستعد ابتلا به URTI مكرر طبقه بندي شدند. جمع آوري نمونه هاي خوني، جداسازي DNA، زنجيره پلي مورفيزم چندگانه واكنشي (PCR) و روش PCRRFLP اجرا شده و DNA ژنومي با استفاده از كيت QIAmp DNA Blood Mini استخراج شد. براي مقايسه توزيع ژنوتيپ ها بين دو گروه و براي تخمين نسبت عدم توافق (OR) ابتلا به URTI در رابطه با پلي مورفيزم IL8، به ترتيب از مجذور كاي پيرسون براي مقايسه كيفي توزيع ژنوتيپ هاي بين دو گروه و از روش رگرسيون لوجستيك براي تخمين نسبت عدم توافق (OR) استفاده شد. يافته ها: تفاوت معناداري در توزيع ژنوتيپي پلي مورفيزم IL8251 بين ورزشكاران مستعد URTI و سالم ديده شد (1درصد=P). ژنوتيپ هاي بيان پايين IL8 (AA) فراواني بيشتري در گروه مستعد بيماري در مقايسه با گروه سالم داشت (46.81 درصد در برابر 7.55 درصد). نتيجه گيري: به نظر مي رسد نقش تأثير تغييرهاي ژنتيكي بر احتمال ابتلا به URTI در جمعيت ورزشكاري را نشان داد و پلي مورفيزم هاي تك نوكلئوتيدي (SNPs) در ژن هاي IL8251 با پروفيل خطر تغيير يافته رابطه داشت. اين مقادير ممكن است در شناسايي افرادي كه در زمان قرارگيري در معرض استرس جسماني بالا، احتمال بروز عفونت بيشتري دارند، ارزش پيش بيني كننده داشته باشند.

Upper respiratory tract infection (URTI), the most common infectious disease among trained endurance athletes, declines the athletic performance. The aim of this study was to investigate the influence of IL8 gene polymorphisms on upper respiratory tract infection (URTI) incidence. Materials and Methods: This is a historic cohort study and one hundred healthy elite male athletes were classified as either healthy or prone to frequent URTI. Taking blood samples, DNA isolation, multiplex PCR, and PCRRFLP were carried out. Using the QIAmp DNA Blood Mini Kit (Qiagen, Hilden, Germany), genomic DNA was extracted. For comparison of the distribution of genotypes between two groups and for estimating odds ratios (OR) for URTI susceptibility in relation to the IL8251 polymorphism, Pearsonrsquo;s chisquare and Logistic regression method were used respectively. Results: The IL8251 genotype distribution significantly differed between athletes with URTI and healthy athletes (P=0.01). The IL8 low genotypes (AA) were observed at a greater frequency in the illnessprone group compared with the healthy group (46.81% vs. 7.55%). Conclusion: Findings from this study have identified a potential role of genetic variation in influencing the risk for URTI in athletic populations and SNPs in the IL8251 genes were associated with an altered risk profile. These measures may have a predictive value in the identification of individuals who are more likely to experience recurrent infections when exposed to high physical stress in the areas of athletic endeavor