اثرات سطح انرژي و متيونين بر عملكرد و صفات توليدمثلي مرغ هاي مادر گوشتي آرين طي دوره توليد

آزمايشي به­مدت 28 هفته براي بررسي اثرات سطح انرژي و متيونين قابل هضم جيره بر عملكرد و صفات توليد مثلي مرغ هاي مادر گوشتي، با استفاده از تعداد 140 قطعه مرغ مادر گوشتي آرين و 20 قطعه خروس در سن 26 هفتگي انجام شد. آزمايش به­صورت فاكتوريل 2×2 در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تيمار و پنج تكرار بود. جيره هاي آزمايشي با دو سطح انرژي (2740 و 2540 كيلوكالري در كيلوگرم) و دو سطح اسيد آمينه متيونين قابل هضم (25/0 و 28/0 درصد) تنظيم شدند. سطح انرژي تاثيري بر توليد تخم مرغ، وزن تخم مرغ و ضريب تبديل خوراك نداشت. اما مرغ هايي كه جيره ي با سطح انرژي پايين تر دريافت كردند افزايش وزن روزانه كم­تري نسبت به آنهايي داشتند كه با جيره معمول تغذيه شدند، (05/0>P). افزايش سطح متيونين قابل هضم جيره بر وزن تخم مرغ، درصد توليد تخم مرغ، ضريب تبديل غذايي و افزايش وزن روزانه اين مرغ ها تاثير نداشت. درصد جوجه­درآوري از تخم مرغ هاي توليد شده به وسيله مرغ هاي تغذيه شده با جيره هاي با سطح انرژي معمول در مقايسه با آن­هايي كه جيره با انرژي پايين دريافت نمودند، كم­تر بود (001/0>P). كاهش سطح انرژي جيره سبب افزايش باروري (001/0>P) و افزايش تعداد جوجه هاي درجه يك توليدي شد (001/0>P). افزايش سطح متيونين جيره اثري بر صفات جوجه­درآوري و باروري مرغ نداشت. نتايج نشان مي دهند كه امكان استفاده از سطح انرژي 2540 كيلوكالري در جيره مرغ هاي مادر گوشتي آرين بدون اثر منفي بر فراسنجه هاي عملكردي و توليد مثلي وجود دارد.