وضعيت استفاده از ارتز و پروتز در نوجوانان قرباني مين و مهمات عمل نكرده

Situation of Orthotics and Prosthetics Usage in Adolescent Victims of Landmines and Unexploded Ordnances

اهداف: كودكان بيشتر در معرض خطرات ناشي از انفجار مين و مهمات عمل‌نكرده قرار مي‌گيرند. آسيب‌هاي وارده جسمي در كودكان به‌دليل اندازه كوچك‌تر و مقاومت كمتر در برابر ضربه و سانحه، شديدتر از بزرگسالان است. هدف مطالعه حاضر بررسي مشكلات اندام‌هاي حركتي و وسايل كمك‌حركتي مورد استفاده قربانيان نوجوان مين و مهمات عمل‌نكرده بود. ابزار و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي، تمامي (78 نفر) نوجوانان قرباني مين و مهمات جنگي زير 18 سال ساكن 5 استان مرزي (كردستان، ايلام، كرمانشاه، آذربايجان غربي و خوزستان) كه در اردوي طرح ملي پايش سلامت در آذر و بهمن 1388 شركت كرده بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافيك توسط پرسش‌نامه جمعيت‌شناختي محقق‌ساخته جمع‌آوري شد. معاينات باليني قربانيان توسط متخصصان ارتوپدي و ارتوپدي فني صورت گرفت. آناليزهاي آماري با نرم‌افزار SPSS 22 و آزمون مجذور كاي انجام شد. يافته‌ها: ميانگين سني جمعيت مورد مطالعه 99/11±11/16سال، ميانگين قد 47/10±00/165سانتي‌متر و ميانگين وزن 74/12±25/54كيلوگرم بود. 41 نوجوان (56/52%) دچار قطع عضو بودند. نياز به پروتز در 38 نفر (71/48%)، ارتز در 18 نفر (1/23%) و وسايل كمكي ديگر در 8 نفر (25/10%) ديده شد. 21 نفر (92/26%) در حال استفاده از وسايل كمك‌حركتي بودند. 15 نفر (42/71%) از قربانيان استفاده‌كننده از وسايل كمك‌حركتي، رضايت كمتر از متوسط داشتند. نتيجه‌گيري: سطح پايين رضايتمندي نشان‌دهنده لزوم توجه بيشتر به برنامه‌هاي درماني، جلسات توان‌بخشي و كيفيت ساخت وسايل كمك‌حركتي به‌منظور بالابردن سطح آگاهي و رضايت قربانيان در استفاده از وسايل كمك‌حركتي است.

Aims: Children are more vulnerable to the risks of the landmines and unexploded ordnances. Due to the smaller organs and less resistance to the accident and trauma, the physical injuries in the children are more severe than adults. The aim of this study was to investigate the problems of upper and lower limbs and used orthotics and prosthetics in Iranian adolescent survivors of landmines and unexploded ordnances. Materials Methods: In this cross sectional study, all (78 persons) less than 18 years old adolescents of 5 border provinces of Iran (West Azerbaijan, Kermanshah, Khuzestan, Ilam, and Kurdistan) that injured by landmines and unexploded ammunitions were studied in a health monitoring c in December 2009 and January 2010. Demographic data were collected by a self designed demographic questionnaire. Clinical examinations were done by orthopedic specialist and technical orthopedics. The statistical data analysis was done using SPSS 22 software by χ2 test. Findings: The mean age of sles was 16.11±11.99 years, the mean height was 165.00±10.47cm and the mean weight was 54.25±12.74kg. 41 adolescents (52.56%) had utation. 38 victims (48.71%) required prosthetics, 18 (23.1%) required orthotics and 8 (10.25%) required other assistive mobility devices. 21 victims (26.92%) were using assistive mobility devices 15 of them (71.42%) had satisfaction lower than the average. Conclusions: The low level of satisfaction indicates the need of more attention to the education, health programs and rehabilitation for raising victims awareness and knowledge in the using of assistive mobility devices.