بررسي تاثير تاريخ انتقال نشاء و سوخچه بر زودرسي و برخي از صفات جمعيت هاي پياز در استان خوزستان

به منظور بررسي تاثير تاريخ انتقال نشاء و سوخچه بر زودرس كردن جمعيت­هاي پياز اين آزمايش به مدت يك سال زراعي (93-1392) در ايستگاه تحقيقات كشاورزي بهبهان در استان خوزستان و كشتزارهاي شهرستان باغ­ملك انجام گرفت. اين پژوهش به­صورت آزمايش اسپليت فاكتوريل در قالب طرح بلوك­هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. عامل اصلي شامل نوع افزونه1: نشاء و سوخچه و چهار جمعيت شامل پياز اصلاح شده بهبهان، توده محلي رامهرمز، رقم هاي پريماورا و تگزاس ارلي­گرانو و سه تاريخ انتقال اول و پانزده مهر و اول آبان به صورت فاكتوريل در كرت هاي فرعي در نظر گرفته شدند. به منظور توليد سوخچه، بذرها در اوايل فروردين ماه با تراكم 12-10 گرم در كرت­هايي به ابعاد 1 مترمربع در ايستگاه تحقيقات كشاورزي بهبهان كشت شدند. براي توليد نشاء، بذرها در تاريخ­هاي اول و پانزدهم مرداد و اول شهريور در شهرستان باغ ملك در خزانه كشت شدند. رقم پري ماورا در افزايش با هر دو افزونه بيشترين عملكرد كل و قابل فروش را توليد كرد. عملكرد كل و قابل­فروش در افزايش با سوخچه از افزايش با نشاء در سطح معني دار 1درصد بيشتر بود. با به تاخير افتادن تاريخ انتقال از اول مهرماه، درصد زودبالغي (بولتينگ) و دوقلويي سوخ كاهش ولي عملكرد قابل فروش سوخ افزايش يافت. بنا بر نتايج اين بررسي براي زودرس كردن پياز در استان خوزستان كاشت سوخچه­هاي رقم پريماورا در تاريخ انتقال پانزدهم مهر با عملكرد قابل­فروش 34/46 تن در هكتار توصيه مي­شود.