رابطه تحليل رفتگي شغلي با منابع استرس و شيوه هاي مقابله با آن در داوران ليگ برتر فوتبال ايران

هدف از اين تحقيق بررسي ارتباط بين تحليل رفتگي شغلي با منابع استرس و شيوه هاي مقابله با آن در بين داوران ليگ برتر ايران در فصل دوازدهم بود. 103 داور به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شد. براي جمع­آوري داده­ها از پرسشنامه منابع استرس ويت (2009)، مقياس تحليل رفتگي مسلش و جكسون (1996) و شيوه­هاي مقابله­اي بيلينگز و موس (1981) استفاده شد. يافته­ها نشان داد كه از مولفه هاي منابع استرس مولفه مواجهه، تعارض بين فردي و تعارض نقش با تحليل رفتگي شغلي رابطه معنا داري داشتند. تعارض بين فردي و تعارض نقش نيز واجد شرايط پيش بيني تحليل رفتگي شغلي اند. از مولفه هاي روش هاي مقابله با استرس مولفه مسئله مداري و هيجان مداري همبستگي منفي و معنا داري با تحليل رفتگي شغلي داشت. همچنين، شيوه هاي مسئله مداري و هيجان مداري واجد شرايط پيش بيني تحليل رفتگي شغلي بودند. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه عوامل استرس زاي داوران ليگ برتر فوتبال در ارتباط مستقيم با تحليل رفتگي شغلي آنهاست. تحليل رفتگي شغلي داوران تاثير زيادي بر كاهش عملكرد داوري دارد. شناساندن منابع استرس و روش هاي مقابله با آن براي كاهش تحليل رفتگي و در نهايت توسعه عملكرد داوران به مسئولان فدراسيون فوتبال توصيه مي شود.