بررسي پارامتريك تاثير حضور سازه بر رفتار لرزه اي توپوگرافي شيب با در نظرگيري اثرات اندركنش خاك - سازه در خاك هاي با سختي متوسط

زلزله‌هاي گذشته نشان داده‌اند كه بي­نظمي‌هاي توپوگرافي تأثيرات چشم‌گيري بر پاسخ لرزه‌اي ساختگاه داشته و با بزرگ‌نمايي پاسخ­ها سبب آسيب‌هاي شديدي بر سازه‌ها شده است. تحقيقات صورت گرفته بر رفتار لرزه­اي توپوگرافي شيب نشان داده است كه پاسخ ديناميكي سطح آزاد و سيستم خاك- سازه به‌شدت تحت تأثير شكل توپوگرافي و ويژگي‌هاي خاك ساختگاه است. هم‌چنين زاويه و ارتفاع شيب، فركانس تحريك ورودي، رفتار غيرخطي خاك و عمق سنگ بستر از ديگر پارامترهاي مؤثر بر پاسخ كل سيستم است علاوه بر اين پژوهش‌ها نشان داده­اند كه حضور سازه در مجاورت شيب بر تغيير الگوي رفتار لرزه­اي اين توپوگرافي بسيار مؤثر بوده است اما اين بررسي‌ها بسيار محدود است از اين رو، در اين تحقيق به بررسي تأثير حضور سازه در تغيير الگوي رفتار لرزه­اي توپوگرافي شيب مي‌پردازيم. پارامترهاي بررسي شده در اين مقاله براي بررسي اندركنش توپوگرافي- خاك-سازه، زاويۀ شيب و فركانس­تحريك وروردي است كه نتايج نشان مي­دهند در حالت حضور سازه در مجاورت شيب به‌طوركلي در محل سازه شاهد افزايش پاسخ نسبت به ميدان آزاد هستيم كه به‌طور ميانگين، مقدار شتاب افقي در محل سازه تقريباً 3/1 برابر شتاب در ميدان آزاد است و هم‌چنين نتايج نشان مي­دهد كه حضور سازه در مجاورت شيب موجب انتقال حداكثر پاسخ به فاصله‌اي دورتر از محل سازه مي­شود كه به‌طور ميانگين مقدار شتاب افقي در اين نقطه نيز تقريباً 6/1 برابر شتاب در ميدان آزاد است. لازم به ذكر است كه نتايج ارائه شده در اين مقاله براي يك نوع خاك با سختي متوسط كه بر اساس آيينامه 2800 در ردۀ تيپ III قرار مي­گيرد ارائه شده است.