ارزيابي تاب آوري اقتصادي كاربري اراضي شهري (نمونه موردي: منطقه 1 تهران)

Evaluation Economic Resilience of urban land use (Case Study: Region 1 Tehran)

شهرها اغلب محل تراكم بسيار زياد جمعيت و پديده هاي انسان ساخت هستند. به همين دليل در صورت نبود آمادگي براي مقابله با زلزله، اگر اين بلا رخ دهد احتمال بروز خسارات جاني و مالي بالا است. از طرف ديگر اين كه مردم چگونه براي مقابله،‌ واكنش يا فايق آمدن بر فشار طبيعي، فشارتكنولوژيكي و يا هر گونه فشار زياد مهيا شوند، مرتبط با اين موضوع است كه پس از وقوع يك بلاي بزرگ آن جامعه به چه ميزان قادر است خود را به حالت اول بازگرداند. در اين راستا پرداختن به تاب آوري اقتصادي كاربري اراضي شهري اهميت و ضرورت پژوهش حاضر را روشن مي كند. هدف كلي از پژوهش حاضر، بدست آوردن عوامل تاثيرگذار در ميزان تا ب آوري اقتصادي كاربري اراضي شهري و تعيين ميزان اهميت نقش هر يك از اين عوامل و بررسي آن ها در منطقه 1 شهر تهران مي باشد. روش تحقيق اين پژوهش توصيفي تحليلي است، و ماهيت آن كاربردي مي باشد. در اين پژوهش، ابتدا چارچوب نظري تحقيق از طريق جمع آوري اطلاعات از طريق مطالعات اسنادي صورت پذيرفت. در ادامه به منظور بررسي ميزان تاب آوري اقتصادي كاربري اراضي، براساس نظرات كارشناسان و بررسي پژوهش هاي قبلي، معيارها و زيرمعيارهاي تا ب آوري تعيين گرديد. سپس مقايسات زوجي شاخص ها به كمك 15 نفر از اعضاي هييت علمي و كارشناسان متخصص كه در حوزه برنامه ريزي محيط زيست، برنامه ريزي شهري، برنامه ريزي روستايي و شهرسازي تخصص داشته اند، صورت پذيرفته است. همچنين به منظور ارزيابي و بررسي نهايي از روش FAHP، سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS)، Idrisi و Topsis بهره گرفته شده است. در نهايت، ارزيابي ها و بررسي ها نشان داد كه ميانگين تاب آوري اقتصادي نواحي منطقه 1 شهرداري تهران معادل 48/0 است.

Cities are often the place of population density and man-made phenomena. Therefore, if there wasn’t any preparedness to cope with earthquakes, it will occurs with a high risk of human and financial losses. On the other hand, how people cope, react or overcome with natural pressure or technological pressure, is related to this issue that how much a community can restore after the occurrence of a major disaster. In this regard, reviewing the economic resilience of urban land use is the necessity of this research. The overall objective of this study is to obtain the effective factors in the economic resilience urban land use and to determine the importance of each of these factors and evaluate them in the region 1 of Tehran. This is a Descriptive analytical research. In this study, the theoretical framework of the research was conducted by collecting data through document studies. In order to assess the economic resilience of land use, criteria and sub-criteria be determined based on expert opinions and evaluating the previous researches. Then pairwise comparison of indicators have been done by 15 people of faculty members and experts in the field of environmental planning, urban planning, rural and urban planning. Also in order to evaluation and final review, methods of FAHP, geographic information systems (GIS), Idrisi and Topsis have been used. Finally, assessments showed that the average resiliency of region 1 of Tehran Municipality is equivalent to 0.48.