مقايسه بنمايه‌هاي پايداري نسيم شمال و صالح محمود هُواري

A Comparison of the Resistance Motifs in the Poems of NasimE Shomal and Saleh Mahmood Howari

ادبيّات پايداري واكنش فكري ـ فرهنگي ملّت‌هاي تحت سلطه است. ملّت‌ها با اينكه از جغرافيا، فرهنگ، منش و آرمان‌هاي مختلف برخوردارند، امّا بنمايه‌هاي ادبيّات پايداري در جاي‌جاي دنيا در اغلب موضوع‌ها، جهت‌گيري واحدي را دنبال مي‌كند. پژوهش حاضر بر آن است تا با روش توصيفي ـ تحليلي و با تكيه بر مكتب امريكايي ادبيّات تطبيقي، بنمايه‌هاي ادبيّات پايداري را با محوريّت ديوان «باغ بهشت» نسيم شمال، شاعر دوره مشروطه در ايران و ديوان «مرايا الياسمين» صالح هواري، شاعر معاصر فلسطيني، كه هر دو از شاعران متعهّد در قبال سرزمين و مردم خود هستند، با هم مقايسه نمايد و بيش از پيش زواياي پنهان و ناگشوده ادبيّات پايداري را در ايران دوره مذكور و فلسطين معاصر بنماياند. از مهم‌ترين يافته‌هاي اين پژوهش آن است كه نسيم شمال انديشه‌هاي خود را در مقوله مبارزه و پايداري با زبان صريح و آشكار بيان كرده است و صالح هواري به زبان رمز و اشاره.

Resistance Literature is an intellectual and cultural reaction by the dominated nations. Although the dominated nations throughout the world have different geographies, cultures, characteristics, and ideas, they share the same resistance motifs in their literatures. This study will draw on a descriptiveanalytical method and the American school of comparative literature to better represent the hidden aspects of resistance literature in the Constitutional Period of Iran and contemporary Palestine.To do so, the resistance motifs will be compared in “Bagh e Behest” (Garden of Eden) written by Nasimee shomal, the Iranian poet of the Constitutional Period and “Marayaalyasmin” written by Saleh Mahmood Howari, the contemporary Palestinian Poet. These two poets were totally committed to their country and nations. The common resistance motifs in the resistance literature of Iran’s Constitutional Period and contemporary Palestine were patriotism, protest to repression, hope for the future and call for unity. It was also found that Nasim has reflected his ideas about resistance with use of a direct language, but Howari has mainly applied symbols and indirect language.