پديد آورندگان :
صفايي، سهيلا نويسنده گروه فقه و مباني حقوق اسلامي,دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران,ايران , , عباسي، محمود نويسنده رييس مركز تحقيقات اخلاق و حقوق پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي و دبير انجمن علمي حقوق پزشكي ايران. abbasi, mahmoud , محقق داماد، مصطفي نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي mdamad@yahoo.com,ايران ,
چكيده فارسي :
اصل خودمختاري يكي از اصول چهارگانه اخلاق زيستي است كه براي اولين بار در اعلاميه نورنبرگ و به دنبال جنايات نازي‌هاي آلمان در به‌كارگيري اجباري اسرا براي تحقيق و آزمايش‌هاي خطرناك به‌عنوان يك كد و راهنماي اخلاق در پژوهش و درمان مطرح و سپس در اعلاميه‌هاي تكميلي و بعدي و اسناد بين‌المللي اخلاق زيستي بر آن تأكيد گرديد. اين اصل در كنار ساير اصول اخلاق زيستي توسط بيشامپ و چيلدرس ـ دو تن از فلاسفه و نظريه‌پردازان فلسفه غرب ـ منقح گرديد و به‌عنوان اولين اصل از اصول چهارگانه اخلاق زيستي به جهانيان عرضه گرديد تا راهنمايي براي پزشكان و محققان در برخورد با بيماران و آزمودني‌هاي انساني باشد.از آنجا كه در نظام اسلامي ارتباط وثيقي ميان فقه و اخلاق وجود دارد و اخلاق نشأت گرفته از عقل و وحي و هم‌چنين عقل يكي از منابع فقه است و فقه ناظر بر سرتاسر زندگي انسان و روابط فردي و اجتماعي او است. پس اين اصل اخلاقي نيز جايگاهي در فقه دارد كه اين مقاله به بررسي اصول متناظر با اين اصل، قلمرو و مباني آن در فقه اماميه مي‌پردازد.
