بررسي رابطه شيوع بيماري سالك با عناصر اقليمي در شرق شهرستان اصفهان

Investigating the Relationship Between leishmaniasis out Break and Climatic Parameters in The Eastern Region of Isfahan

بيماري سالك زندگي انسان را از جنبه هاي جسمي و روحي تحت تأثير قرار مي دهد و شيوع آن تحت تأثير شرايط اقليمي و محيطي قرار دارد. هدف اين پژوهش بررسي عناصر اقليمي بر گسترش اين بيماري در منطقه شرق شهرستان اصفهان است. براي اين منظور از داده هاي ماهانه تعداد مبتلايان به بيماري سالك در مراكز بهداشتي درماني 11 شهر شرق اصفهان استفاده شده است. هم چنين از داده هاي اقليمي ماهانه ايستگاه ورزنه و نيز 9 ايستگاه هم جوار استفاده گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد ارتباط تعداد مبتلايان به سالك با عناصر اقليمي؛ ساعات آفتابي، دماي هوا، رطوبت نسبي با زمان تأخير 2 تا 4 ماهه در همه شهرهاي شهرستان اصفهان در سطح اطمينان 99 درصد معنادار است ولي روابط آن با عناصر بارش و سرعت وزش باد در هيچ يك از شهرها بصورت همزمان و غيرهمزمان معنادار نمي باشد. ارتباط معكوس تراكم مبتلايان به سالك و فاصله از گودال گاوخوني كه در سطح اطمينان 95 درصد معناردار است نشان مي دهد نواحي پست و باتلاقي مي تواند نقش مؤثري در افزايش مبتلايان به سالك داشته باشد.

To doing this research, daily minimum and maximum temperature data from 11 synoptic stations and 15 climatology stations on the in and out of Kurdistan province during 1/1/1962 to 31/12/2010 have been used. Data interpolated on 6  by Kriging interpolation method. The 811 pixels obtained that cover the whole of the province. Two data base in 17898 811 pixels have been created that located days on the rows and pixels on the columns. The 16 extreme temperature indices of Expert Team of Climate Change Detection and Indices (ETCCDI) have been used. For each pixel the 16 indices calculated and evaluated significant trend by nonparametric MannKendal method in the 95% confidence level. The trend slope estimated by liner regression. To doing spatial analysis, the trend and slope rate changes for each indices have been shown in separate maps. The results of this study showed that extreme warm indices are increasing over the low lands and extreme cold indices are decreasing over the heights and mountains. The positive trend for extreme warm indices observed in the west, southwestern and semieastern parts of the province. The spatial extent of increasing warm nights is more than warm days. The cold extremes are increasing on the heights and decreasing over the low lands and floor plains. The durnal temperature range(DTR) has been decreased. The changes rate of extreme minimum temperature is more than  daily extreme temperature changes.