مقايسه سرعت جاگذاري و درصد موفقيت در به‌كارگيري دو روش لوله‌گذاري داخل تراشه و جاگذاري ماسك داخل حنجره‌اي

A Comparison of Insertion and Success Rate in the Use of Two Methods of Endotracheal Intubation and Laryngeal Mask Airway

زمینه و هدف: تأمین و برقراری راه هوایی، اولین اقدام شناخته‌شده‌ای است كه در یك موقعیت اورژانس به ذهن خطور می‌كند. ماسك حنجره‌ای (Laryngeal Mask Airway)، ابزاری جایگزین برای كنترل راه هوایی است كه آموزش تعبیه آن در افراد مبتدی و حرفه‌ای، ساده‌تر از لوله‌گذاری داخل تراشه است. این پژوهش با هدف مقایسه سرعت جاگذاری و درصد موفقیت دانشجویان پرستاری در به‌كارگیری دو روش جاگذاری LMA و ETT انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش نیمه‌تجربی یك‌گروهی پس‌آزمون، 49 دانشجوی پرستاری سال آخر، به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از آموزش مدیریت راه هوایی در قالب واحد درسی مربوطه، آزمون لوله‌گذاری داخل تراشه و جاگذاری ماسك حنجره‌ای بر روی مانكن، از دانشجویان گرفته شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تی، در سطح معنی‌داری كمتر از 05/0 تحلیل شدند. یافته‌ها: زمان جاگذاری لوله تراشه برابر73/28 ثانیه و در روش ماسك داخل حنجره‌ای برابر 05/5 ثانیه به دست آمد. همچنین جنسیت دانشجویان، ارتباط آماری معنی‌داری با زمان برقراری راه هوایی نداشت (45/0=p). 98% دانشجویان، بدون خطا موفق به جاگذاری LMA شدند، اما این میزان در جاگذاری ETT تنها 28% بود. نتیجه‌گیری: با توجه به زمان كوتاه‌تر در برقراری راه هوایی با روش جاگذاری LMA، تعداد خطای كمتر و سهولت در جاگذاری این وسیله در مقایسه با ETT، استفاده از این روش به‌عنوان جایگزین مناسب برای لوله‌گذاری داخل تراشه، به‌ویژه در شرایط اورژانس توصیه می‌شود.

Background and Objectives: Providing and making airway is the first known measure that comes to mind at an emergency situation. Laryngeal mask airway (LMA) is an alternative for airway management, which its insertion training in beginners and professionals is easier than endotracheal intubation. This study was conducted to compare the speed of insertion and success rate in using two LMA and ETT methods in nursing students. Methods: In this quasi-experimental study, 49 last year nursing students were selected by simple random sampling method. After airway management training course, the students were tested on endotracheal intubation and LMA insertion in a manikin. Data were analyzed using t-test at the p<0.05 significance level. Results: The time for endotracheal intubation was obtained 28.73 s and for LMA was 5.05 s. Also, gender of the students had no significant relationship with airway management (p=0.45). Ninety-eight percent of the student succeeded to insert LMA with no error, but this rate for ETT was just 28%. Conclusion: Given that shorter time, lower error, and ease of insertion of LMA in comparison with the ETT method, use of this method is recommended as an appropriate alternative for endotracheal intubation, especially in emergency situation.