بررسي ميزان برخورداري كتا بهاي دين و زندگي مقطع دبيرستان از مؤلفه هاي روش تربيت الگويي در اسلام

هدف اين پژوهش تحليل محتواي كتابهاي دين و زندگي مقطع دبيرستان از لحاظ ميزان توجه به مؤلفه هاي روش تربيت الگويي (الگودهي، الگوپردازي و الگوزدايي) در اسلام است. پژوهش با استفاده از روش تحليل محتوا انجام شد و طرح پژوهش غير پيدايشي بود كه در آن ضمن تعيين بسامد هر كدام از واحدهاي تحليل (قرائت و متن) به توصيف داده هاي اوليه پژوهش پرداخته شد. تحليل يافته ها نشان داد در هر سه پايه در مؤلفه الگودهي، بيان شخصيت پيامبر و ائمه بيشترين واحدهاي مشمول را داشتند. در مؤلفه الگوپردازي، ارائه الگوهاي مطلوب بيشتر ديده شد و درمؤلفه الگوزدايي، الگوهاي منفي، بيشترين واحدهاي مشمول برخوردار را نشان داد. هم چنين مقايسه بين مؤلفه ها نشان داد در تمام پايه ها مؤلفه الگودهي بيش از دو مؤلفه ديگر ديده شد و مؤلفه الگوزدايي كمترين فراواني را داشت. مؤلفه الگوپردازي نيز در هر سه پايه به طور متوسط مشاهده شد. مقايسه كتابها نيز نشان داد كه دين و زندگي سال سوم بيشترين مؤلفه هاي مشمول را هر سه مؤلفه داراست در نهايت اينكه مؤلفه هاي متن اصلي نسبت به قرائت بيشتر مشاهده شد.