پديد آورندگان :
مير احمدي، سيد رضا نويسنده دانشگاه سمنان,سمنان,ايران , , نجفي ايوكي، علي نويسنده دانشگاه كاشان,كاشان,ايران , , آقاجانپور، سپيده نويسنده گروه زبان و ادبيات عربي,دانشگاه كاشان,كاشان,ايران ,
كليدواژه :
ريشخند , شعر شكست , شعر سياسي , نزار قباني
چكيده عربي :
نزار قباني، شاعر معاصر سوريه (1923 1998م) در عرصۀ شعر و شاعري به «شاعرِ زن» مشهور است و بيشتر از همين نظرگاه مورد نقد قرار گرفته است. پذيرش اين مسأله به اين معنا نيست كه وي نسبت به تحولات و جريان‌هاي سياسي كشور خويش و جهان عرب و مسائل سياسي و اجتماعي بي تفاوت و بي دغدغه بوده است. نگاه موشكافانه به دفترهاي شعري شاعر، نشان ميدهد كه او با عاطفه و نگاهي ژرف در برابر واپسگرايي و بي‌لياقتي حاكمان عربي، جهت‌گيري تندي داشته است و با زباني تلخ و ريشخند گونه، سياست ناكارآمد و شيوه زمامداري حاكمان پوشالي عرب و فرسودگي فرهنگ عربي و كوچك انگاري مردم را به چالش كشيده است. «ريشخند» يكي از شگردهاي بياني است كه قباني براي ترسيم مفاهيم ذهني خود به كار ميبندد. اين صنعت در سروده سياسي معروفِ «هوامش علي دفتر النكسه» بيشترين جلوه را دارد. اين پژوهش مي‌كوشد با شيوۀ توصيفي تحليلي به نقش اين شگرد در القاي معاني سروده مذكور بپردازد. نتيجه آنكه بهره‌گيري از اين شگرد در برجستگي زبان شاعر و مخاطب وي براي دريافت مفاهيم مورد نظر، تأثيري ژرف گذاشته است. همچنين هماهنگي تلخي زبان شاعر با تلخي شكست اعراب در جنگ سال 1967، نوعي هماهنگي و تناسب در مضمون و واژگان و تركيبات شعري ايجاد كرده كه مورد توجه مخاطبان خاص، از جمله منتقدان ادبي شده است.
